Στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του τωρινού αιώνα είχα ψιλοπαρατήσει τους Helloween. Δεν με είχαν απογοητεύσει (τι να λέμε τώρα για τη δισκάρα Dark Ride) ευθύ power metal των Γερμανών, απλά είχα μπλέξει με προγκρεσιβιές, μπλακοντεθιές και χαρντροκιλίκια. Από την άλλη κυκλοφορούσαν καινούργιο δίσκο το ίδιο συχνά που σήκωνε το πρωτάθλημα ο Θρύλος, για κάποιον λόγο ένοιωθα πως είχα "μπουχτίσει" (με τους Helloween, όχι με τα σπαθένια πρωταθλήματα).
Έβλεπα λαγούς, καινούργιο Keeper, τον τροχό της τύχης, κολοκύθες παντού και τα προσπερνούσα. Ώσπου στον γυρισμό μου από ένα ταξίδι, αγόρασα στα βιαστικά το Treasure Chest να το ακούω στο αεροπλάνο. Και καθώς είχα τα ακουστικά κι έπαιζαν τα power διαμάντια, το ένα πίσω από το άλλο, ξεφυλλίζοντας το booklet με τις υπέροχες φωτογραφίες από όλη την ιστορία του γκρουπ και τη μίνι αφισούλα με το οικογενειακό δέντρο της μπάντας,... συγκινήθηκα. Είχα ξεχάσει πόσο τεράστια μπάντα είναι οι Helloween, τι ποιοτικό όγκο μουσικής έχουν προσφέρει ύστερα από τα δύο Keepers και πόσο σεβασμό τους οφείλουμε όσοι αγαπούμε το Power ιδίωμα.
Το Treasure Chest είναι η συλλογή που μου αναζωπύρωσε την αγάπη για τους κολοκυθάδες, μία φλόγα που με έφερε κοντά στο ανακαλύψω περισσότερους μουσικούς Helloween θησαυρούς.
No comments:
Post a Comment