Τα 80s ήταν μία μαγική εποχή. Θα ήθελα να τα ξαναζήσω, σαν ενήλικας, ιδανικά ως Έλληνας μετανάστης στον Καναδά, εργαζόμενος ως Μηχανικός που θα έγραφα assembly για 80x86, προσωπικός φίλος με τον MacGyver, με διαρκείας στους Calgary Flames. Ήταν μία δεκαετία που είχε πλήρως απαλλαχθεί από το χίπικο καρακιτσαριό και δεν είχε βουλιάξει στον αναίσχυντο καταναλωτισμό των 90s που όριζε το καπιταλιστικό σύστημα. Στην δεκαετία των 80s ζήσαμε τη χρυσή ισορροπία, τα golden years, μία πυξίδα για το μέλλον η οποία θυσιάστηκε στο βωμό του χρήματος. Διόλου τυχαίο τα τελευταία χρόνια έχουμε γεμίσει με νοσταλγικά references σε εκείνη την εποχή από κάθε μορφή τέχνης.
Απόσταγμα εκείνης της δημιουργικής μαγείας στον χώρο της μουσικής, είναι η τελειότητα του Ride the Lightning. Οι Metallica έγραψαν το απόλυτο soundtrack εκείνης της εποχής. Το καλύτερο τους άλμπουμ, το πιο σπουδαίο, το άλμπουμ που τους κρατάει στις καρδιές των οπαδών. Δεκαετίες τώρα το παρεάκι Hetfield/Ulrich έχουν βαλθεί να αποχτήσουν όσο πιο πολύ μίσος κι απαξίωση μπορούν, επιδιδόμενοι από την μία μαλακία στην άλλη, αλλά όσο θα υπάρχει το Ride the Lightning να παίζει στα ηχεία μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Είναι η παρακαταθήκη τους.
Το άλμπουμ είναι γεμάτο εξαιρετικές συνθέσεις. Thrash μπάντα μεν, αλλά με έναν ανοιχτούς κιθαριστικούς ορίζοντες που κάνει τον ακροατή (ευχάριστα) να αναρωτιέται. Για παράδειγμα Το For Whom the Bell Tolls είναι "αφύσικα" καλό κομμάτι. Είναι από αυτά τα θαυμαστά κατασκευάσματα που συναντάς σε αρχαίους λαούς κι επειδή το μυαλό αδυνατεί να συλλάβει πως δύναται να χτιστεί κάτι τόσο επιβλητικό, περνάει η σκέψη "δεν μπορεί, εξωγήινοι θα τους τα έχτισαν". Όμοια για το Creeping Death ή το Fade to Black.
Πέρα από τη συνθετική ιδιοφυΐα του αδικοχαμένου Cliff Burton (που φάνηκε τόσο έντονα η απουσία του), το άλμπουμ έχει την καλύτερη φωνή του Hetfield. Ωριμασμένη όσο πρέπει από το ντεμπούτο τους και πριν την μολύνει με την γνωστή βλαχοαμερικανιά (yeeeeeahhhhh) που έχω σιχαθεί να ακούω στα μετέπειτα άλμπουμ τους. Πιστεύω πως ο Hetfield είναι από τις πιο άμπαλες metal φωνές, αλλά στο Ride the Lightning δίνει την πιο ταιριαστή ερμηνεία. Γενικότερα στο metal υπάρχουν πολλοί άμπαλοι vocalists που έχουν δώσει ερμηνείες που κόβουν κώλους.
Πάντα είχα την απορία για την ονομασία Ktulu (κι όχι Cthulhu). Έχω διαβάσει διάφορες εξηγήσεις για την επιτηδευμένη απλοποίηση του ονόματος, αυτή που θέλω να πιστεύω είναι πως υπήρχε φόβος από τον Cliff Burton πως αν είχαν δώσει την ακριβή ονομασία, ο ίδιος ο Cthulhu θα εμφανιζόταν όταν θα έπαιζαν το κομμάτι ζωντανά.
No comments:
Post a Comment