Κάποτε ήμουν ενεργός blogger, κι είχα αποφασίσει να πάρω στα σοβαρά τη δημιουργία προσωπικής λίστας top 100 all time άλμπουμ. Δεν δυσκολεύτηκα να δώσω το νο 2 στο Human Equation, ένα πραγματικό μουσικό έργο τέχνης από την metal ιδιοφυΐα Arjen Anthony Lucassen. Ενώ είχα λιώσει το πολυαγαπημένο Into the Electric Castle και πίστευα πως ο hippie metal ψηλός δεν θα μπορέσει να το ξεπεράσει, φέρνει μία καινούργια μικτή κόσμου και γράφει μουσική για το κορυφαίο progressive concept άλμπουμ που θα συνταράξει το ταξίδι μου στον κόσμο της μουσικής.
O Arjen καταφέρνει να βγάλει στο απόλυτο το τεράστιο φωνητικό ταλέντο του James Πάσχα και Labrie (κάτι που οι Dream Theater σαράντα δίσκους έχουν κυκλοφορήσει κι ακόμη δεν το έχουν καταφέρει), ανακαλύπτει νέα ταλέντα όπως την Bovio, φέρνει στην ομάδα τους άκρως θεατρικούς Graves, Townsend και Akerfeldt και δίνει στον τεράστιο Mike Baker ένα μόνο κομμάτι (Loser) που έσβησε όλη την ως τότε και μελλοντική progressive δισκογραφία. Από την ομάδα δεν μπορεί να λείπει ο χταπόδης Ed Warby, που δίνει σεμινάρια ρυθμού.
Το Human Equation είναι άλμπουμ που το απολαμβάνω με διάφορους τρόπους. Θα το ακούσω στο σερί σαν σωστή metal opera, μεμονωμένα κομμάτια ανάλογα την περίσταση, θα διαβάσω τους στίχους σαν ποιητική νουβέλα, θα απολαύσω το συνοδευτικό DVD, θα χαθώ στον πίνακα ζωγραφικής εξώφυλλο, θα μαγευτώ από τη θεατρική live απόδοση του άλμπουμ στο The Theater Equation (που είχα την τιμή να είμαι παρών με τη σύζυγό μου και καλούς φίλους στο Ρότερνταμ) κι όταν όλα τελειώσουν πάμε πάλι από την αρχή γιατί η μουσική έχει πάντα κυκλική υπόσταση.
Στη συλλογή μου έχω την Special Edition με το συνοδευτικό DVD ενώ το Theater Equation το προτείνω ανεπιφύλαχτα σε όποιον δεν έζησε αυτή τη μοναδική εμπειρία. Στο τέλος της παράστασης που βγήκε ο τεράστιος ψηλός στη σκηνή για την αποθέωση, δεν νομίζω να έχω χειροκροτήσει άλλο καλλιτέχνη και να νοιώθω τέτοια ανατριχίλα και μεγαλείο.
No comments:
Post a Comment