Θυμάμαι τους διθυράμβους που διάβαζα στο rocking.gr για τους In the Woods κι ιδιαίτερα για μία πρόσφατη κυκλοφορία τους (αυτό που έχει έναν γέρο στο εξώφυλλο να τρώει κάτι σούπες). Το άρθρο λειτούργησε σαν τεχνική DiCaprio στο Inception και με έβαλε στην διαδικασία να πάρω κάποιο δίσκο τους (δεν βρήκα όμως τον γέρο στο δισκοπωλείο, οπότε πήρα την καραφλή γυναίκα).
Σύμφωνα με τις online εγκυκλοπαίδειες, οι In the Woods ξεκίνησαν σαν black metal (Νορβηγοί γαρ) και μετά γυρίσαν (εξελιχθήκαν θα έλεγαν κάποιοι) στο Avant-garde Prog rock. Αυτή την μουσική στροφή (ή εξέλιξη αν θέλετε) την έχουμε δει αρκετές φορές με αυτή τη σειρά, και ποτέ το ανάποδο. Δεν ξεκίνησε ποτέ μία prog rock μπάντα με καρό πουκάμισα και τζιν που μετά από 2-3 δίσκους να είπαν "μάγκες από αύριο φοράμε καρφιά και πεντάλφες και το γυρνάμε στο unholy black". Νομίζω είναι προφανές τι σημάνει αυτό για το black metal ή αλλιώς να θέσω πιο λαϊκά, χέζουν οι αρκούδες In the Woods?
Το Strange in Stereo είναι από την Avant-garde περιοδός τους κι η μουσική του δίσκου ανταποκρίνεται πλήρως σε αυτόν τον όρο. Θα το χαρακτήριζα σαν Celtic Frost αλλά με Gothic/Doom προσέγγιση (Black ούτε για αστείο). Έχει ambient ατμόσφαιρα, αιθέρια φωνητικά, κιθαριστικά ξεσπάσματα, ηχητικά εφέ, βιόλες, steel guitar, περίμενα να ακούσω και σαξόφωνο αλλά απογοητεύτηκα. Κάποια κομμάτια μου αρέσουν αρκετά (Closing In, Cell, Path of the Righteous, Dead Man's Creek) αλλά υπάρχει και μπόλικη βαρεμάρα (ειδικά αν δεν είμαι στο κατάλληλο mood για κάτι τέτοιο).
Είναι από τους δίσκους της κατηγορίας "όχι για κάθε μέρα" αλλά με κατάλληλη παρέα, συνθήκες φωτισμού κι σωστό αλκοόλ, λειτουργεί μια χαρά.
No comments:
Post a Comment