Θυμάμαι τις αρχές της νέας χιλιετίας που ανακοινώθηκε η επιστροφή του Halford στους Priest. Ειδικά όταν έκαναν γνωστό πως γράφουν και καινούργιο δίσκο, ήταν το γεγονός που κυριαρχούσε στα μεταλλικά φόρα της τότε εποχής. Συζητήσεις επί συζητήσεων για το αν θα επιστρέψουν στον ήχο του Painkiller ή θα συνεχίσουν από το Demolition, αν θα ξεπεράσουν την επιτυχία του Brave New World ή θα πατώσουν όπως το St. Κατσαρόλι. Και λίγα χρόνια αργότερα, το Angel of Retribution ήταν από το δισκοπωλείο στο ράφι μου.
Χωρίς να φτάνει τις κορυφές του παρελθόντος, το Angel of Retribution είναι δίσκος που αν και ήθελε μερικές ακροάσεις παραπάνω, με κέρδισε απόλυτα. Πέρα από τα Priest classic κομμάτια Judas Rising και Hellrider γουστάρω τη southernίλα που βγάζει το Worth Fighting For και το opera experiment με το Lochness ήταν επιτυχές (τόσο επιτυχές που αργότερα μας φόρτωσαν ολόκληρο δίσκο - story for another time).
Ιδιαίτερα εκνευριστικό είναι το γεγονός πως ψάχνω στο booklet να βρω τα στιχουργικά credits τα οποία δεν αποδίδονται πουθενά. Λεπτομέρεια, αλλά μου αρέσουν τέτοιες πληροφορίες να τις έχω για να ξέρω ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να χώνει εδώ κι εκεί τίτλους από τα προηγούμενα albums των Priest (που το έχω ξαναδεί αυτό άραγε).
No comments:
Post a Comment