Kreator - Endorama (1999)

 

Τεράστια ικανοποίηση όταν μία αγαπημένη μπάντα που έχει υπηρετήσει τίμια ένα συγκεκριμένο μουσικό είδος, αποφασίζει να μπει σε διαφορετικά νερά και να δώσει διαπιστευτήρια. Είμαι ο πλέον ακατάλληλος να γράψει για τις κοινές συνιστάμενες του Ευρωπαϊκού thrash με την gothic σκηνή, όμως έχω δύο λόγια να γράψω για την τεράστια gothiα που χάρισαν οι Κράσατορ (τελικά το 'ρ' το προφέρουμε ή είναι Κασατορ, το έχω χρόνια απορία) που σφράγισε και το τέλος των πειραματισμών. Δεν ξέρω αν ήταν εμπορική κίνηση να μπουν στα μονοπάτια της καμπαρντίνας (λίγους μήνες πριν είχε βγει το Matrix κι οι cyberpunk gothaδες ζούσαν το απόλυτο όνειρο), ή αν ο Πετρόζας είχε καλές απωθημένες goth ιδέες. Επειδή η δισκάρα Endorama έριξε πιο πολύ ξύλο κι από τον Neo στους Agents, θα πάω με την δεύτερη εκδοχή.

Η πεντάδα που ανοίγει το άλμπουμ, Golden Age, Endorama (με τον Tilo Wolff από τους Lacrimosa), Shadowland, Chosen Few κι Everlasting Flame ήταν αποκάλυψη για μένα. Δεν άκουγα thrash (έχει στοιχεία, αλίμονο δεν την παράτησαν την μπαλάρα που ξέρουν), αλλά ένας ερεβώδης ήχος που ήθελε να παίξει με τις αισθήσεις μου. Η γνώριμη φωνή και κιθάρα του Mille από ένα διαφορετικό πρίσμα, λιγότερο οργισμένο, περισσότερο σουεράλ, ένας σκοτεινός ρομαντισμός με αινιγματική ποίηση. Και σε αντίθεση με τις συνηθισμένες gothic rock φόρμες που η δύναμη απουσιάζει, στα κομμάτια του Endorama οι μουσικές εξάρσεις υπάρχουν εκεί που πρέπει.

Το δεύτερο μέρος του άλμπουμ είναι κάπως πιο αδύναμο, όχι ακριβώς fillers αλλά με εξαίρεση το Soul Eraser τα υπόλοιπα κομμάτια δεν αγγίζουν την μαγεία του πρώτου μέρους. Στο σύνολό του όμως το Endorama είναι απόλαυση που ενισχύεται από την ικανοποίηση πως μία αμιγώς thrash μπάντα το κυκλοφόρησε.

Δεν μου έκανε ποτέ εντύπωση, η απαξίωση που έχει γνωρίσει το Endorama από την πλειονότητα των βαμμένων thrashers φίλων που έχω, αλλά είμαι 100% σίγουρος (ρε κόβω τα μπελεράνια μου λέμε) πως όταν δεν βρίσκεται κανείς γύρω τους το βάζουν κρυφά να παίζει τέρμα volume κι να φωνάζει:

Ρε γκοθάδες τι λες τώρα, οι Kreator σας γάμησαν με φόρα, Endorama ρε λαπάδες, σεβασμός κι υποταγή στους μεταλλάδες.