Πίσω στο 2003, διάβαζα στο Hammer την κριτική του Περβανίδη για το τρίτο αλμπουμ των Majesty τους οποίους έως τότε αγνοούσα παντελώς. Το είχε βαθμολογήσει με 2/10 και θυμάμαι χαρακτηριστικά την κριτική "θα ήθελαν πολύ να είναι οι Manowar αλλά δεν είναι και δεν μπορούν". Αμέσως έκλεισα το περιοδικό κι είπα "δεν παίζει, πρέπει να το αποκτήσω αυτό το αλμπουμ εδώ και τώρα". Έτσι ξεκίνησε η μακροχρόνια σχέση με τη μπάντα του "Metal Son" (nick που κοντράρει στα ίσα σε γραφικότητα εκείνα των blackάδων) Tarek Maghary.
Σαν την Αναγέννηση Καρδίτσας που θα βολοδέρνει μια ζωή στις μικρές κατηγορίες του metal, οι Majesty δισκογραφούν με σταθερή συχνότητα στην μάχη ενάντια all those who play false metal. Βέβαια το μόνο κοινό που έχω παρατηρήσει να έχουν με τους Manowar εμπνευστές τους είναι οι στυλιστικές επιλογές κι η φθίνουσα πορεία της ποιότητας των δίσκων τους.
Αναγνωρίζοντας τις μετρημένες ικανότητες της μπάντας βρήκα το απλοϊκό επικό ήχο του Reign in Glory αρκετά ενδιαφέρον για τα γούστα μου, και κόλλησα άγρια με τα Into the Stadiums, Heroes και την επική μπαλάντα Thunder in the Silence.
Με αυτά κι με αυτά, το Reign in Glory είναι από τις απόλυτα guilty pleasure επιλογές μου, αφού πέρα από το λιώσιμο σε ακροάσεις με εμπασε και στον εθισμό των Majesty, και once you go Tar(e)k you'll never go back.
Bring Metal to the stadiums.
That´s where it belongs.
Into the stadiums we ride.
We conquer all the stadiums with Metal and with pride.
Into the stadiums tonight.
No comments:
Post a Comment