Με δεδομένο πως το ρεύμα της σκληρής μουσικής ξεκίνησε στα 60s/70s είναι λογικό πως η προηγούμενη και τωρινή δεκαετία που διανύουμε να είναι μπολιασμένη με θανάτους αγαπημένων καλλιτεχνών που όρισαν ολόκληρα είδη, πιονεροί στο heavy metal universe. Απλά μαθηματικά με δεδομένο το μέσο ανθρώπινο προσδόκιμο ζωής.
Απώλειες είχαμε στα 90s και στα 00s με συνέπεια η μπάντα να μην συνεχίζει την ύπαρξή της, χωρίς να βρίσκεται στη ζωή ο ιδρυτής και κομβικό μέλος της. O Dio πέθανε κι η ιστορία της μπάντας ολοκληρώθηκε. Ο Appice με τον Campbell έφτιαξαν τους Last in Line (αφού πρώτα έγιναν τα ρεζιλίκια με τα ολογράμματα), δεν ξέρω αν κανείς ασχολήθηκε κανείς με δαύτους κι ότι άλμπουμ κυκλοφόρησαν (εγώ όχι), είμαστε όλοι χαρούμενοι.
Στους Warlord όμως η φάση παίχθηκε αλλιώς. Ο Τσάμης μας άφησε ετούτον τον κόσμο το 2021, ας αναπαύεται η ψυχή του στα Ηλύσια Πεδία, ο Zonder όμως επαναδραστηριοποίησε τη μπάντα λίγα χρόνια αργότερα. Γνωστό τοις πάσι πως η ψυχή, σώμα και πνοή των Warlord ήταν ο Τσάμης. Οπότε η ανακοίνωση επανέναρξης του συγκροτήματος έφερε ως κεντρικό συνειρμό των γνωστό άσμα των Pink Floyd (αυτό που στην αρχή ακούγονται τα γκλίνκι γκλίνκι των ταμειακών μηχανών). Ειδικά όταν συζητάμε για πλήρη συνέχεια των Warlod κι όχι live tribute φάση.
Κατανοώ την πλευρά των οπαδών που έσπευσαν να σιχτιρίσουν την νεκρανάσταση των Warlord, η οποία αγανάχτηση έφερε πολλά διαδικτυακά λεκτικά πουλστρούκια (ψοφάω για τέτοια). Από την άλλη δεν νομίζω πως καλλιτέχνες του επιπέδου Mark Zonder καταχρώνται την τέχνη στο βωμό του χρήματος. Στην τελική μιλάμε για τους Warlord όχι για τους The Doors. Ιστορική μεν μπανταρα περιορισμένου βεληνεκούς δε, με φανατικούς οριοθετημένους οπαδούς. Πόσα χρήματα να βγουν από τις συνεχόμενες συλλογές ή ακόμη κι από ανολοκλήρωτες ιδέες του παρελθόντος που δεν πρόλαβε ο μακαρίτης να παραδώσει στον κόσμο;
Προσωπικά δεν έχω κανένα θέμα, το γεγονός πως ακολουθώ ένα συγκρότημα, έχω επενδύσει χρόνο και χρήματα, δεν με κάνει αυτόματα και 'μέλος της μπάντας'. Δεν ξέρω πως την έχουν δει κάποιοι. Μπορεί να έχω μία γνώμη, να την εκφράσω δημόσια, αλλά ο καλλιτέχνης θα με γράψει στα παπάρια του, θα ακολουθήσει αυτό που λέει η καρδιά του και πολύ καλά θα κάνει. Το καλλιτεχνικό αποτύπωμα της νέας σύνθεσης των Warlord αποτυπωθεί στα metal χρονικά και θα κριθεί ανάλογα.
Στην τελική εγώ γουστάρω να ακούσω για πολλοστή φορά το War in Heaven κι απειροστή φορά το Deliver us from Evil, από ολόκληρη τη σύνοδο των Damien Kings με την Vidonne πρόεδρο της επιτροπής. Τι ζόρι τραβάει ο κάθε ψωλοκοπάνας να γκρινιάζει (να μη σταματήσει όμως η γκρίνια γιατί είπαμε, ψοφάω εγώ για τέτοια).
No comments:
Post a Comment