Achelous - Macedon (2018)

 

Από τα fanzines Legions και Experience the Power έμαθα τους Αθηναίους Achelous και με ιντρίγκαρε η περιγραφή του παραδοσιακού heavy metal σε συνδυασμό με την concept θεματολογία για τον ξακουστό Μακεδόνα στρατηλάτη. Η πρώτη μου απορία ήταν στο όνομα της μπάντας, αφού πίστευα πως έχει να κάνει με τον ποταμό Αχελώο (μετά τις μπάντες με ονόματα ηπείρων και πόλεων τώρα και ποτάμια. Σειρά θα έχουν τα βουνά κι οι Pentelica). Αλλά η απορία λύθηκε όταν πρόσεξα πως είναι το επίθετο του Chris, το παλικάρι που την ξεκίνησε σαν σόλο φάση πριν μπουν στην ομάδα κι οι υπόλοιποι παικταράδες.

Κι όπως πολύ ωραία τα έγραφαν τα παλικάρια από τα fanzines, το Macedon είναι αγνό ανόθευτο κλασσικό heavy metal με τρία εξαιρετικά κομμάτια (Gordian Knot, Gaugamela και Persepolis) και το υπόλοιπο άλμπουμ να έχει τις όμορφες στιγμές του. Ειδικά η περιγραφή της μάχης στα Γαυγάμηλα είναι τεράστιο έπος. Ξεκινάει ωραία με την Ποντιακή Λύρα που παίζει ο Παυλάντης με το κλασσικό ροκ ρυθμό της μουσικής των Ποντίων. Αρχίζω εγώ να ρίχνω ένα Κότσαρι μέχρι που μπαίνει η τσαμπουκαλεμένη ριφάρα και το γυρνάω σε ανελέητο headbanging. Μου αρέσει όλος ο δίσκος, κι ας υπάρχουν κάποιες "άγουρες" στιγμές, ειδικά όταν πέφτουν οι ταχύτητες. Στα πολεμικά όμως κομμάτια η Μακεδονική φάλαγγα έχει προτάξει τις σάρισες μπροστά και προελαύνει.

Οι κιθάρες των Chris/Μαυρομμάτη/Ντίνου είναι όλα τα λεφτά. Στο Warriors with Wings δίνουν σεμινάριο πως να δημιουργήσει επική πολεμική ατμόσφαιρα με έξι χορδές κι έναν ενισχυτή, χωρίς πλήκτρα/χορωδίες ή ακριβοπληρωμένα samples. Η φωνή του έτερου Χρήστου Κάππα την πάω με τα χίλια. Όπως κι άλλοι Έλληνες metal τραγουδιστές, έχει την κλασσική "όλα χύμα" χροιά με αγγλική προφορά που δεν την χαρακτηρίζεις Οξφορδιανή, αλλά ταιριάζει απόλυτα στο heavy metal. Κι ο drummer Ρούσης, πέρα από το γαμάτο Motorhead "ζμπούτσαμ όλα" στήσιμο στην φωτογραφία του booklet, φέρνει με επιτυχία εις πέρας το δύσκολο έργο των τυμπάνων που απαιτεί τέτοια μουσική.

Ενδιαφέρον έχει το πως ηχεί στα αυτιά ενός Έλληνα μουσική που οι στίχοι εμπεριέχουν πολλές ονόματα ανθρώπων και τοποθεσιών που είμαστε εξοικειωμένοι με την Ελληνική απόδοση. Προς χάριν του αγγλικού στίχου, είναι λογικό ο καλλιτέχνης να ακολουθεί την Αγγλική απόδοση, το οποίο στις πρώτες ακροάσεις ηχεί παράξενο στα αυτιά μου. Για παράδειγμα, στο στίχο

The Persians will fall, In the land of Gaugamela

Τα Γαυγάμηλα στα αγγλικά ο τονισμός μετακινείται προς μία συλλαβή δεξιά και γίνεται Γαυγαυμήλα (φάση μίλα ρε γαβ γαβ) το οποίο στις πρώτες ακροάσεις θα ξενίσει κάπως. Όμορφες λεπτομέρειες που κάνουν τέτοια μουσικά έργα ακόμη πιο μοναδικά.

Εξαιρετική επιλογή η στιχουργική ενασχόληση με την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όπως έχω ξαναγράψει όλες οι περίοδοί της Αρχαίας Ελληνική ιστορίας και των Ελληνιστικών χρόνων έχουν τόνους υλικό για στιχουργική έμπνευση κι οι metal μπάντες οφείλουν σαν σύγχρονοι βάρδοι και ραψωδοί να το πλάσουν μουσικά δημιουργώντας μία καλλιτεχνικά αριστουργήματα, αναφορές στο μακρινό παρελθόν που μας μαγεύει ύστερα από 2 και βάλε χιλιετίες.