Πολύ πριν οι γνωστές metal διαδικτυακές εγκυκλοπαίδειες κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη, υπήρχαν ατομικά projects όπως ο Brian Russ και το speed-n-power. Ειδικά το speed-n-power αποτελούσε προσωπική αδυναμία μου, παρά την άθλια αισθητική λες και το είχε σχεδιάσει φοιτητής από το ΙΕΚ Άλφα Θεσσαλονίκης γράφοντας HTML 1.0 σε BBEdit. Σε εκείνη την ιστοσελίδα (που πρόσφατα μας άφησε χρόνους), ανακάλυψα για πρώτη φορά πως οι αγαπημένοι μου Rage, είχαν ξεκινήσει σαν Avenger και μάλιστα είχαν κυκλοφορήσει άλμπουμ και EP.
Οι πρώιμοι Rage, στην μετ’εφηβική τους πορεία ζωστήκαν με αλυσίδες και φυσεκλίκια και κίνησαν για την οργισμένη εκδίκηση κατά της αγαμίας (η λέξη virgin αναφέρεται σε πέντε από τα τραγούδια τους, κάτι ήθελε να πει ο Peavy).
Το Prayers of Steel είναι δίσκος που βγάζω γούστα όταν είμαι σε γερμανικό speed eightίλα mood, στέκεται δίπλα στα πρώτα Rage, με πασιφανή τα σημάδια συνθετικής και μουσικής απειρίας. Περιέχει όμως κομμάτια που έχουν να πουν πράγματα. Το Prayers of Steel είναι ύμνος (ειδικά η '94 εκδοχή με ένα κλικ πιο κάτω τα γκάζια και τη γρεζάτη φωνή του Wagner), θα μπορούσε να ήταν μόνιμα στο συναυλιακό σετ των Rage. To Battlefield, το Adoration, Faster than Hell, Depraved to Black, μουσικές δημιουργίες που φώναζαν από μακριά για το τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Το διπλό CD της συλλογής μου είναι από το box Early Years, περιέχει το EP Depraved to Black, demo εκδόσεις κι ακυκλοφόρητα εκείνης της περιόδου.
No comments:
Post a Comment