Το αγαπημένο άλμπουμ όλων των εποχών, η καλύτερη μπάντα στην καλύτερη της στιγμή. Η απόλυτη μουσική τελειότητα, μία ονειρική ομάδα βάρδων, η θεσπέσια φωνή, σεμιναριακή παραγωγή, o καλύτερος μηχανικός ήχου, αραβουργιματικοί στίχοι κι ένα μοναδικό έργο τέχνης για εξώφυλλο. Ακόμη κι ο τίτλος είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να εμπνευστεί κάποιος.
Το Imaginations from the Other Side δεν είναι απλά το άλμπουμ που θα τοποθετούσα πρώτο σε κάποια all time λίστα προτίμηση, είναι κάτι πολύ παραπάνω. Η σύνδεση που έχω με τα 50 λεπτά μουσικής που αποτελούν την ψυχή των ψηφιακών δίσκων της φωτογραφίας, θα μπορούσε να συγκριθεί με τη σύνδεση που έχω για κάποιο κοντινό μου πρόσωπο. Το έχω ακούσει άπειρες φορές, σε όλες τις διαφορετικές εκδόσεις που κάθε τρεις και λίγο τα labels των Guardian κυκλοφορούν, μα δε λέει να γεράσει μέσα μου.
Στο άλμπουμ υπάρχουν δυσδιάκριτες διλογίες/τριλογίες που μουσικές και στιχουργικές αλληλοαναφορές. Ξεκινώντας από το εναρκτήριο ομότιτλο φαίνεται η φανταστική δουλειά του Flemming Rasmussen. Στο Imaginations (το κομμάτι) για πρώτη φορά οι Guardian εισάγουν ξεκάθαρα πανέμορφες progressive κιθάρες. Η φωνή του Hansi με τις ανατριχιαστικές εναλλαγές δίνει σώμα και πνεύμα στους στίχους, τα χορωδιακά φωνητικά να ορίζουν το ηχητικό τοπίο, πλήκτρα και μιξαρισμένα εφέ δίνουν την ατμόσφαιρα αλλά αυτός που είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής είναι τα τύμπανα του Thomen Stauch. Το δομικό υλικό του εναρκτήριου αριστουργήματος είναι το συγκλονιστικό παίξιμο κρουστών που κρατούν έναν εξωπραγματικό ρυθμό, έναν ρυθμό που όσο διαρκεί μεταφέρομαι στο μυαλό του βλαμμένου πιτσιρικά που έχει μπερδέψει τους κόσμους φαντασίας με την ζοφερή πραγματικότητα.
Η τριλογία συνεχίζεται με το "πειραματικό" έπος Bright Eyes με τις υπέροχες κιθαριστικές μελωδίες των Siepen/Olbrich και την μοναδική ερμηνεία της απόλυτης φωνής. Στο Bright Eyes γίνεται ξεκάθαρο (στιχουργικά) πως ο μικρός το έχει χάσει τελείως, αλλά σαν ακροατής θέλω να παραμείνω κοντά του για να δω το τέλος της ιστορίας. And the Story Ends, το καλύτερο κλείσιμο δίσκου στην ιστορία της μουσικής. Μπαίνουν τα αααουααα αααουααα αουαααα αααααα... and the story ends... ΕΠΟΣ!!! Ένα κομμάτι που ζωντανεύει τον μαγικό καθρέπτη που εικονίζεται στο εξώφυλλο, ο οποίος με καλεί να ταξιδέψω στους μαγικούς κόσμους της φαντασίας και να ελευθερωθώ από την τρέλα της πραγματικότητας. Κι όσο ξεκάθαρα αν είναι τα τεκταινόμενα της τριλογίας, η υποβόσκουσα μυστηριακή ατμόσφαιρα των κομματιών αφήνει το ερώτημα ποιος είναι τελικά εγκλωβισμένος στην πραγματικότητα και ποιος στην φαντασία. Ο χαρακτήρας που ενσαρκώνεται από τους στίχους ή εγώ ο μαγεμένος ακροατής; Το And the Story Ends κλείνει με cliff-hanger για το αν ο πιτσιρικάς πέρασε στην άλλη πλευρά του μαγικού καθρέπτη, το οποίο φρόντισαν οι αγαπημένοι μας βάρδοι να απαυτώσουν χρόνια αργότερα με τη μπούρδα του Red Mirror.
Διλογία είναι και το I'm Alive με το Born in a Mourning Hall. Δύο "γρήγορα" κομμάτια που ανοίγουν τόσο επικά που δημιουργούν χαμόγελα ικανοποίησης για το πόσο τέλειο ήχο μπορεί να βγάλει η καλοπαιγμένη κιθάρα του Olbrich. Ειδικά στο Born in a Mourning Hall, η αλληλουχία παιξίματος της εξάχορδης προκαλεί πολλαπλούς οργασμούς, ότι γαμηστερότερο έχω ακούσει ποτέ. Και στα δύο κομμάτια ο στίχος στριφογυρίζει γύρω από το διαρκή χειραγώγηση που λαμβάνουμε σε πολλαπλά επίπεδα, αλλά τα λυτρωτικά ρεφρέν που απογειώνει η φωνή του Kürsch σφύζουν power metal ενέργεια, γιατί η μάχη ενάντια στις σκιές δεν έχει τελειώσει ακόμη.
Η πιο ξεκάθαρη διλογία είναι το King Arthur saga με το A Past and Future Secret και το Mordred's Song. Ο όρος "μπαλάντα" αδικεί πλήρως αυτούς τους δύο μουσικούς ογκόλιθους. Το πρώτο είναι απλά απόφθεγμα πανέμορφης επικής μουσικής. Βρήκαν κάπου στη Δανία (όπου έγινε η όλη παραγωγή) πρωτογενές ακατέργαστο κοίτασμα unbelievable beautiful epic music, το έστυψαν, το απόσταξαν και βγήκε το A Past and Future Secret. Όμοια και το Mordred's Song με ένα κλικ λιγότερης τελειότητας γιατί όπως και να το κάνουμε όταν μπαίνουν σε σύγκριση αυτές οι δύο αναγεννησιακές metal δημιουργίες το πρώτο πάντα κερδίζει. Στιχουργικά ναι μεν έχουμε Βασιλιά Αρθούρο και Μόρντρεντ, αλλά όχι στην κλασσική παπαρολογία "Είμαι ο Mordred κι είμαι κακός, τρώω ιππότες για πρωινό". Οι στίχοι και στα δύο κομμάτια είναι ποίηση δίνουν ελάχιστες αναφορές και μπορούν εύκολα να συμπεριληφθούν στο γενικότερο πλαίσιο του άλμπουμ. Γενικότερα το Imaginations from the Other Side θα μπορούσε να χαρακτηριστεί concept άλμπουμ από το κατάλληλο πρίσμα, ακόμη ένα χαρακτηριστικό που το κάνει τόσο μοναδικό.
Η τελευταία διλογία είναι το The Script for My Requiem και το Another Holy War με τις πανέξυπνες σπονδυλωτές δομές, τα χορωδιακά ρεφρέν και την θρησκευτική θεματική. Η καταστροφή του θρησκευτικού φανατισμού μέσα από τις Σταυροφορίες και το σενάριο ενός νέου Μεσσία. Δύο heavy metal κομμάτια που αντέχουν στο πολλαπλό repeat, έχουν μπόλικη εξαιρετική μουσική να δώσουν και ρεφρέν τόσο δυνατά που αποτυπώνονται αυτόματα στη μνήμη. Το Another Holy War υπήρξε το αγαπημένο μου Guardian κομμάτι για χρόνια, μέχρι που εκθρονίστηκε από ένα, προσεχές στη συλλογή μου, άλλο έπος.
Τις συγγραφικές και παικτικές δυνατότητες των Guardian τις γνώριζα, τις σεβόμουν και πριν το Imaginations. Αλλά με τον Rasmussen στην παραγωγή, τον Piet Sielck στον ήχο αλλά και μορφές σαν τον Ronnie Atkins για backing vocals, τίποτε δεν έγινε τυχαία. Και ναι, το εξώφυλλο είναι έργο τέχνης, είναι το καλύτερο εξώφυλλο που έχουν αντικρύσει τα δύο μου μάτια (obviously το όλο post είναι προσωπική γνώμη), βγάλτε την πατσαβούρα τη Μόνα Λίζα από το Λούβρο και βάλτε την δρακοκιθάρα. Ο Andreas Marschall, όπως κι ο ίδιος παραδέχεται στα liner notes της επετειακής Earbook έκδοσης, είναι η καλύτερη δουλειά του. Ο βάρδος, ο φρουρός, η δρακοκιθάρα που μπροστά από τον μαγικό καθρέπτη, οι κόσμοι της φαντασίας που σε καλούν πίσω από αυτόν και το βιβλίο που πάντα θα εσωκλείει και διαιωνίζει την μυθοπλασία των ανθρώπων. Τους κόσμους που πλάθει η φαντασία μας, από την απαρχή της ύπαρξής μας, χωρίς ποτέ να είναι ξεκάθαρο τι είναι πραγματικό και τι όχι. Ένα εξώφυλλο στο οποίο έχω χαθεί άπειρες στιγμές, στις ατελείωτες λεπτομέρειες, όπως η μουσική του άλμπουμ, περίπλοκη, διακριτικά σκοτεινή, ελκυστική, πύλη για την άλλη πλευρά.
No comments:
Post a Comment