Ηλιόλουστο σαββατιάτικο πρωινό στα αθώα λυκειακά χρόνια του Heddigan και βόλτα στο Μοναστηράκι. Το quest της ημέρας όριζε την αναζήτηση μουσικών διαμαντιών στην Μέκκα του Αθηναϊκού παζαριού. Μέχρι τότε η οδό Ηφαίστου και τα γύρω στενά, ήταν για μένα treasure caves γεμάτες κόμιξ, βιβλία, περιοδικά πληροφορικής και σουβλάκι. Η αποκάλυψη πως υπάρχουν και δισκοπωλεία στο Μοναστηράκι με γέμισε χαρά και πάθος για καινούργιες ανακαλύψεις. Αφού πρώτα πέρασα από το υπόγειο βιβλιοπωλείο με τον γνωστό σκατόψυχο ιδιοκτήτη - σαμιαμίδι/μουστάκι Scott Columbus - και πήρα γερές τζούρες σαπισμένο χαρτί από υγρασία, κίνησα για τη Νορμανού.
Μετά από αρκετά λεπτά (τα οποία ομοιάζουν με υπέροχες ώρες) ψαξίματος στα ατελείωτα CDs, το μάτι μου έπεσε στο Into Pandemonium με το αριστούργημα εξώφυλλο από το έργο τέχνης Garden of Earthly Delights του Hieronymus Bosch. Δεν είχα ιδέα τότε ποιοι είναι οι Celtic Frost (κάπου τους είχε πάρει το αυτί μου σαν όνομα), ο τίτλος του άλμπουμ και το tracklist στο οπισθόφυλλο με έψησαν πως αυτό θα ήταν το artifact που θα κρατούσα στα χέρια μου από εκείνης της ημέρας την περιπέτεια.
H πρώτη ακρόαση ήταν δύσκολη. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι γίνεται. Περίεργοι ρυθμοί, απόκοσμα φωνητικά, industrial ήχοι, καταστάσεις έξω από τα έως τότε νερά μου. Μέχρι να φθάσω στο I won't Dance (The Elder's Orient) κομμάτι είχα ήδη πωρωθεί. Πόσα χρόνια έχουν περάσει, ακόμη δεν έχω καταλάβει τι παίζει με το Into the Pandemonium, η πώρωση έχει παραμείνει.
No comments:
Post a Comment