Ήταν το πρώτο άλμπουμ που άκουσα από Edguy και με την ολοκλήρωση της ακρόασης πρέπει να αναφώνησα "το europower βασιλεύει και ζει, θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη!". Και που να ήξερα τι είχε προηγηθεί και τι θα ακολουθήσει. Οι Edguy μόλις είχαν ολοκληρώσει την εφηβεία τους κι είχαν κυκλοφορήσει ήδη τέσσερις δίσκους - δύο κλασσικά power metal διαμάντια. Μπορώ να φανταστώ τη Γερμανίδα μάνα μεταλλού στο Hesse, στα τέλη της δεκαετίας του 90, να κράζει τον ψωλοκοπάνα τεμπελχανά έφηβο γιο της που χαραμίζει τη ζωή του, αντί να έχει για πρότυπο τον Tobias και την παρέα του.
Αναγνωρίζω πως το Vain Glory Opera θεωρείται ως το πιο δυνατό άλμπουμ των Edgay, αλλά προσωπικά το Theater of Salvation έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Το ανθεμικό The Headless game, το ονειρικό Wake up the King, το συναυλιακό Babylon, το έπος Theater of Salvation, το γαμάτο Falling Down, δίχως φιλεριές, απλά αριστούργημα.
Κατά την άποψή μου, η αξία του Theater of Salvation δεν περιορίζεται μόνο στην προσφορά ενός άριστου power metal δίσκου. Ο διάδοχός που θα ακολουθήσει δεν είναι η ρετουσαρισμένη επανακυκλοφορία του Savage Poetry ούτε το φοβερό Mandrake. Αυτό που ακολουθήσει ηχητικά είναι το The Metal Opera κι η γέννηση των Avantasia.
No comments:
Post a Comment