Δεν έχω κάποιον ιδιαίτερο γκαϊλέ να γνωρίσω μουσικούς και συνθέτες των αγαπημένων μου συγκροτημάτων, αλλά τον Asis Nasseri θα ήθελα να των συναντήσω και να του πω να στρώσει το Βαυαρικό γεματούτσικο πωπουδάκι του και να γράψει ένα ακόμη υπερ-έπος σαν το Awakening the Centuries.
Είναι άλμπουμ που συντρόφευσε στις σπουδές μου στην παγωμένη Στοκχόλμη, έπαιζε στο repeat καθώς προχωρούσα μέσα στα σκοτάδια για να πάω στη σχολή μου και το απολάμβανα μονορούφι (σαν ζεστή σοκολάτα στα 7-11).
Βασισμένο στο δράμα των προφητειών του Νοστράδαμου, είχα πορωθεί τόσο που είχα καθίσει να μεταφράσω τις λατινικές στιχομυθίες που παρεμβάλλονται ανάμεσα στη μουσική για να πιάσω το όλο concept. Συμφωνικό επικό death με φοβερές συνθετικές ιδέες, θεατρική ατμόσφαιρα που λίγα άλμπουμ μπορούν να προσφέρουν και στιχουργική δεινότητα που θα έκανε και τον τελευταίο "ψαγμένο σκεπτικό frustrated προγκρεσιβά" να κλάψει.
Asis παλικάρι μου, αν ποτέ διαβάσεις κατά τύχη αυτό το post, Musik schreiben re!
No comments:
Post a Comment