Όταν ακούμε από την σύντροφό μας πως είχε "πειραματιστεί" στην εφηβεία της ή στα φοιτητικά της χρόνια, το πρόσωπο των αντρών σχηματίζει το χαμόγελο της ευτυχίας αφού γεννιέται η ελπίδα για το πολυπόθητο τρίο μίας βραδιάς με την φίλη της (που έχουμε κοζάρει από τότε γίναμε ζευγάρι). Από την άλλη, όταν ο πειραματισμός έχει να κάνει με παραδοσιακή thrash μπάντα, οι μούρες κατεβαίνουν κι αρχίζουν οι προσευχές "please, μην είναι μαλακία ολκής".
To Outcast είναι το τρίτο άλμπουμ από την industrial/gothic experimental quadrology των 90s και δυστυχώς ανήκει στην παραπάνω κατηγορία (όχι ολκής but still ...) - my opinion πάντα. Όσες φορές κι αν του έχω δώσει ευκαιρίες ακρόασης, δύο μόνο κομμάτια μένουν στη μνήμη μου. Το Phobia, που ναι μεν είναι αξιόλογο κομμάτι, αλλά όχι τόσο mind-blowing awesome ώστε να δικαιολογεί το ότι έχει μπει μόνιμα στο live setlist τους και το συναντούμε παντού σε DVDs, bonus discs, live tracks.
Το άλλο κομμάτι είναι η απίστευτη gothia (made by Kreator) Black Sunrise που θα έπρεπε να συμπεριληφθεί στο Endorama. Γενικότερα, δεν συμπάθησα τις mid tempo industrial ανησυχίες του Petrozza ενώ αντίθετα δέχτηκα με μεγάλη ευχαρίστηση τις gothίλες του.
Πέρα τις αδιάφορης μουσικής (με τις αναφερθείσες εξαιρέσεις), η αισθητική της μπάντας εκείνη την εποχή δεν ήταν του γούστου μου (αυτά τα 90s μας κατέστρεψαν). Αποκορύφωμα το εξώφυλλο του Outcast που είναι ότι χειρότερο έχω δει από Kreator κυκλοφορία, κι ας έριξε ώρες δουλειάς ο Christian Loenhoff στο Photoshop να παλεύει να γίνει ευανάγνωστο το χαμένο στα αίματα logo της μπάντας.
No comments:
Post a Comment