Mayhem - De Mysteriis Dom Sathanas (1994)

 

Πριν από 12 χρόνια είχα βρεθεί στο Όσλο για ένα συνέδρειο και στον ελευθερο μου χρόνο, όπως συνηθίζω, έκοβα βόλτες στην πόλη. Σε κάποιο στενό πέτυχα ένα μικρό δισκοπωλείο με metal περιεχόμενο και μπήκα να το τιμήσω. Έπιασα την πάρλα με τον Νορβηγό μαγαζάτορα, ο οποίος ήταν ίδιος ο Mick Jagger με πιο μπουκλέ μαλλί, και λέγαμε για Dimmu Burgers, τον Μπουρζούμι, τους πεθαμένους, τους Immortal και γενικότερα την mainstream Black σκηνή της Νορβηγίας. Με τα πολλά, με έψησε ο άτιμος πως πρέπει να επενδύσω τις λιγοστές μου κορώνες στο opus magnum των Mayhem.

Αν και σπανίζει το Black από τις μουσικές επιλογές μου (μία στο τόσο ή όταν διαβάζω Lovecraft/Barker), κάποιες μπάντες και δίσκοι υπάρχουν στη δισκογραφία μου. Το φλώρικο ατμοσφαιρικό μη-trve Black είναι πολύ πιο κοντά στα γούστα μου, αλλά σε αυτό το δίσκο οι Mayhem χωρίς πλήκτρα, χορωδίες ή ορχήστρες, βγάζουν μία σκοτεινίλα που μόνο βαρετή ή μονότονη δεν είναι. Χωρίς νεκρομπουρμπουρίλες και μισανθρωπικές ποζεριές, με highlights τα Funeral Fog και Freezing Moon, το De Mysteriis μια στο τόσο θα παίξει στα ηχεία μου.