Έχω χάσει τη μπάλα με το πόσες φορές έχουν επανεκδοθεί τα albums των Savatage, ειδικά εκείνες με τα αστεία hidden CD tracks (no 99) που έπρεπε να περιμένεις κανένα πεντάλεπτο νεκρού χρόνου για να ακούσεις ένα ανούσιο κιθαριστικό τζαμάρισμα με λίγο πιάνο που έπαιξε ο Oliva ένα πρωινό.
Η Narrated edition του Streets κόβει κώλους. Όπως γράφει ο ίδιος ο Mountain King "Paul and I are very happy that we can give you Streets the way it was meant to be, so sit back and enjoy and thank you for listening". Καταλαβαίνω πως σε κάθε επανέκδοση, ο καλλιτέχνης, πρέπει να ακολουθήσει τις οδηγίες της δισκογραφικής και να γράψει μία παπαριά που θα δίνει added value στην κυκλοφορία, αλλά για το συγκεκριμένο δίσκο, κόβω τον πούτσο, μου πως ο Oliva πιστεύει κάθε λέξη της παραπάνω δήλωσης αλλά κι όσα περιγράφει μέσα στο booklet.
Νοσταλγική δισκάρα, αθάνατη, που πάντα πρέπει να ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος κι όχι αποσπασματικά (όπως κάθε γαμάτο concept album). Προσωπικά, το Opus Magnum των Savatage (αγαπάμε βέβαια και τα υπόλοιπα).
Kudos και για την χρήση της Jackson Predator του Chris (για άλλη μία φορά) στο εξώφυλλο με τα τριαντάφυλλα-γαρύφαλλα (ότι είναι τέλος πάντων), όπως και το bonus DVD με video collection και σχολιασμό για το κάθε clip στο booklet.
No comments:
Post a Comment