Van Canto - Hero (2008)

 

Έχω συμμετάσχει σε τρεις μπάντες ή μία εκ των οποίων ήταν Guitar Hero band με το θρυλικό όνομα Celtic Feta. Με sold out lives στο Saloni-Arena και θρυλικά after parties όπου η coca cola light έρεε άφθονη, κατάχρηση στην πίτσα με πεπερόνι κι άλλα τέτοια extreme. Η φάση που είχα με τους φίλους μου είναι παρόμοια με τους Van Canto με τη μόνη διαφορά πως εμείς δεν κυκλοφορήσαμε δίσκο.

Στην τέχνη δεν υπάρχουν όρια (αλλά από ότι φαίνεται οι Van Canto βάλθηκαν να τα δημιουργήσουν) κι οι μεταλλάδες φημίζονται για το πόσο open mind είναι. Το εγχείρημα όμως, να δημιουργήσεις όμως metal μουσική κάνοντας emulation τον ήχο της κιθάρας και του μπάσου με τη φωνή (τζουμ τζουμ τζουμ, ντομ ντομ ντομ, τζούγκουν τζούγκουν τζούγκουν), δημιουργεί ερωτήματα. Με κύρια απορία, για ποιο @κανελομένο ρυζόγαλο-σηκωμένο σακάκι-ματσακονιασμένη βάρκα@ λόγο να το κάνεις αυτό, πόσο μάλλον στοχεύοντας επαγγελματικά να το κυκλοφορήσεις στην αγορά. Και για κάποιον, ακόμη πιο πούστη, λόγο, το εγχείρημα είχε επιτυχία. Οι Van Canto είναι mainstream μπάντα με πωλήσεις, lives κι ένα σκασμό κυκλοφορίες (αντί για ένα διασκεδαστικό project τύπου HorcatticA που στην τελική τα παλικάρια έβγαζαν και γέλιο).

Το Hero είναι ο δεύτερος τους δίσκος και σαν ακροατής της πλειονότητας των άλμπουμ τους (πονεμένη ιστορία για άλλη φορά), θα τον χαρακτήριζα ως τον καλύτερό τους. Για έναν και μόνο λόγο - διασκευές.

Από τα δέκα κομμάτια, τα μισά είναι covers από Manowar, Nightwish, Blind Guardian, Deep Purple κι Iron Maiden, οι οποίες παραδέχομαι πως έχουν κάποιο ενδιαφέρον. Τα άλλα πέντε κομμάτια είναι τετριμμένες poweries που έχουν ξεκάθαρα γραφτεί στο πόδι κι η απόδοσή τους με λαρυγγισμούς τις καθιστά ακόμη χειρότερες. Είναι πασιφανές ότι στις διασκευές έχει πέσει πολύ περισσότερη δουλειά. Πράγμα απόλυτα λογικό αφού ο ακροατής όταν θα ακούσει το Fear of the Dark έχει το original tune στο μυαλό του οπότε μπαίνει αυτόματα στη διαδικασία σύγκρισης η οποία θα είναι και ουσιαστικός fan factor για το τελικό αποτέλεσμα.

Κι όχι, η συμμετοχή του Hansi Kürsch (που πας και μπλέκεις ρε man) στο Take to the Sky, δεν το σώζει καθόλου.