Το Incorruptible, άλμπουμ που δημιουργήθηκε στο κλείσιμο της τρίτης δεκαετίας της μπάντας, ομοιάζει με παλαιό μέλος συμμορίας μηχανόβιων. Φάτσα έμπειρη, με λεπτομέρειες που φανερώνουν ένδοξο παρελθόν, δυνατά χέρια με μυς, τεράστια μπυροκοιλιά και δυνατά (τρία) πόδια.
Παρόμοια δομή έχει και το δωδέκατο full length άλμπουμ της κατεψυγμένης γης, το οποίο ξεκινάει με το γαμηστερό Great Heathen Army. Good old Iced Earth are back με κομματάρα που βάζει μυαλά στο μπλέντερ και περιγράφει πως οι Δανοί πολεμιστές τον 9ο αιώνα, εισέβαλαν στην τότε Αγγλία κι έδωσαν τα άντερα στο χέρι των προγόνων των φλωροΒρετανών.
Το άλμπουμ συνεχίζει με Black Flag, πήρε στίχους Alestorm και τους έντυσε με Iced Earth μουσική και Stu Block κραυγές, τίμιο. Το ίδιο στην heavy/power ballad, Raven Wing, αλλά με στίχους Sisters of Mercy αυτή τη φορά, ακόμη πιο τίμιο. (Τα δύο δυνατά μπράτσα που λέγαμε). Και μετά αρχίζει η τεράστια μπυροκοιλια.
To The Veil το βρίσκω ψιλοαδιάφορο, το Seven Headed Whore είναι το επιτηδευμένα "σκληρό" κομμάτι που δεν με κέρδισε, το The Relic περίεργο κομμάτι αλλά τίποτε ιδιαίτερο (είναι και part 1, μπορεί το sequel να βελτιώσει τα πράγματα), το Ghost Dance είναι instrumental που βλέπει το 1776 και χαμηλώνει το βλέμμα από ντροπή, το Brothers - ψιλομιεχ power ballad.
Και μετά το πέρας της γεμάτης (με διατροφή BBQ Pit Boys) κοιλιάς, επιστροφή στο μεγαλείο. Το επικό Clear the Way βρίσκει τη θέση του δίπλα στο Dante's Inferno, τη Suffering τριλογία και το Gettysburg. H μάχη του Fredericksburg στον Αμερικάνικο Εμφύλιο κι ωδή για την Irish Brigade, την ταξιαρχία που θυσιάστηκε για να επιτευχθεί η ιστορική νίκη των Βορείων, σε ένα (παραλίγο) δεκάλεπτο κομμάτι διανθισμένο από Iced Earth μεγαλείο.
Άλμπουμ που στρέφει την μεταλλική μου πυξίδα προς το όραμα του Schaffer κι αποδεικνύει πως έχουν να γράψουν ακόμη πολλά κεφάλαια στο βιβλίο του Heavy Metal. (Read it!!!).
No comments:
Post a Comment