Kreator - Hordes of Chaos (2009)

 Ήμουν στη συναυλία του '09 στην Πειραιώς στο live των Kreator με Caliban, Eluveitie και Emergency Gate. Είχε πέσει πολύ κράξιμο στα support εκείνη τη βραδυά γιατί εμείς οι hardcore Κρασατοράδες δεν γουστάρουμε να περιμένουμε. Οι Γερμανοί Emergency Gate δεν έπεισαν κανένα, με τους Eluveitie ρίξαμε έναν χορό και γουστάραμε με το Hurdy Gurdy της Anna Murphy (έρωτας) αλλά τους Caliban πραγματικά τους λυπήθηκε η ψυχή μου. Τόσο κράξιμο δεν έτρωγε ούτε ο Πουρσανίδης στο ΟΑΚΑ όταν "πούλαγε" τη μπάλα. Με τους Caliban έζησα και το πρώτο μου wall of death, πέρα από αυτό δεν έλεγαν να τελειώσουν το σετ, κάποια στιγμή έφυγαν από τη σκηνή κι ήρθε η ώρα για τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της βραδιάς.

Οι Kreator προωθούσαν το Hordes of Chaos, οπότε άνοιξαν τη συναυλία με το ομότιτλο κομμάτι με το πιο Manowar video clip να παίζει πίσω από τη μπάντα και το πλήθος να παραληρεί σε ένα ατελείωτο mosh pit. Μεγάλες στιγμές, ιδανικό συμπλήρωμα μίας πολύ δυνατής μοντέρνας thrash κυκλοφορίας.

Η αγαπημένη μου thrash μπάντα, από το Violent Revolution κι έπειτα θεωρώ πως αναγεννήθηκε και δισκογραφεί μόνο με υψηλά standards ποιότητας. Με φουλ εμπορικό ήχο (ειδικά όταν μπήκαν στο ρόστερ της Nuclear Blast), δίχως όμως να έχει την ψευδαίσθηση πως ζει ακόμη στα 80s, ούτε να παριστάνουν τους πενηντάρηδες οργισμένους έφηβους. Η δίψα για μουσική πήρε πιο πολύ χώρο από τη δίψα για τυφλή επανάσταση του παρελθόντος και παράλληλα μια χαρά δίνονται τα σωστά αντί-συστημικά μηνύματα ακόμη και σε ένα εμπορικό πλαίσιο (αν και το έχουν λίγο παραχέσει, κρασιά, καφέδες, ατελείωτο merchandise, οι KISS του thrash metal θα καταντήσουν σε λίγο).

Σε αυτό το μοτίβο είναι δομημένο όλο το Hordes of Chaos και το γουστάρω με τα όλα του. Χαρακτηριστικές κιθάρες Mille/Sami που χαίρεσαι να ακούς αυτό το δυστοπικό "ντίουν ντίουν", η φωνή του Petrozza στα γνωστά επίπεδα, στακάτες γρήγορες συνθέσεις με ονειρικά σόλο κι ο Violent Mind στο εξώφυλλο. War Curse, Destroy what Destroys You, Demon Prince κι υπόλοιπες κομματάρες και φύγαμε για επανάσταση από το καναπέ. Δεν θέλουμε κάτι άλλο. Οι Kreator είναι σαν το Γερμανικό ποδόσφαιρο, δεν υπάρχει φαντασία, δεν υπάρχει ο παράγοντας έκπληξη, αλλά η δουλειά γίνεται σωστά και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί.