Saxon - Thunderbolt (2018)

Όσοι παίζουν ερασιτεχνικό στοίχημα, κυνηγούν την απροσδόκητη ανατροπή στο σερί μίας μεγάλης ομάδας. Εκεί που ο ΠΑΟΚ έχει κάνει δεκαπέντε νίκες σερί, θα παίξει εντός έδρας με τον Αστέρα Τρίπολης, μία από τις λίγες ομάδες που δεν έχει συνιδιοκτησία κι ο στοιχηματζής ποντάρει λεφτά στο απροσδόκητο διπλό που θα φέρει γερή μπάζα. Κάπως έτσι είχα δει την τελευταία κυκλοφορία των Saxon, πίστεψα πως μετά από ατελείωτο σερί με δισκάρες θα είχαν την αποτυχία τους. Δεν μου είχε κάτσει καλά και το εξώφυλλο (κι ας είναι του θρυλικού Paul Raymond Gregory - full respect and hail!), είχα τις αμφιβολίες μου. Οπότε, πήρα το "νέο" Saxon σε κασέτα, που ήταν κατιτίς φθηνότερη από το CD.

Και πόσο έξω έπεσα στις προβλέψεις μου. Οι Saxon δεν χάνουν ποτέ, φέρνουν μόνο νίκες και στέλνουν στον κουβά όσους τόλμησαν να τους αμφισβητήσουν. Ξεκινούν πολύ δυνατά με αρχαιοελληνική μυθολογία και γαμώ το Δία στο Thunderbolt (τίμιο εναρκτήριο με instrumental εισαγωγούλα να γουστάρουμε), αλλά η κομματάρα ανήκει στον Ίκαρο (σακούλα ο Δίας) με το Secret of Flight. Απίστευτες rhythm κιθάρες, αλλά κι οι lead χώνουν άσχημα κι η φωνή του Biff αγέραστη. Κι εκεί που είχα βάλει περικεφαλαίες και κρατούσα ασπίδες Λ, μπαίνουν τα power chord βαλς κι εμφανίζεται ο Nosferatu. 

Πίστεψα πως θα είναι concept άλμπουμ με μυθολογία, μινώταυρους και τέτοια, αλλά οι Σάξονες ήθελαν πολυπολιτισμική φάση (και καλά κάνουν). Κι από τους θεούς και τα τέρατα, στα ιερά τέρατα της rock μουσικής και tribute στους Motorhead με το They Played Rock and Roll. Είμαστε ήδη στα μισά του άλμπουμ κι ο 23ος δίσκος της μπάντας συνουσιώνει και δέρνει το σύμπαν, μόνο οι Saxon αυτά.

Η συνέχεια εξίσου δυνατή με το φοβερό Predator και τον Viking Johan Hegg να γκροουλάρει, το Sons of Odin δεν είναι καλύτερο από το ομότιτλο έπος των Manowar αλλά γουστάρουμε και πάλι. Το άλμπουμ κλείνει με κομμάτια για snipers, τον Μέρλιν, αμαξοκάγκουρες και τους αφανείς ήρωες roadies. 

Αγέραστοι, φρέσκοι, ακόρεστοι και με φοβερές μουσικές ιδέες. Από θέμα εκτέλεσης και παραγωγής δεν το συζητάμε, οι Saxon είναι η απόλυτη εγγύηση σε αυτούς τους τομείς και το Thunderbolt είναι ένα ακόμη σαξονικό διαμάντι.

Αν με χάλασε κάτι στο άλμπουμ ήταν το κλείσιμο σε κάποια κομμάτια, πολύ απότομο κι αγενές. Φάση, είπαμε ότι ήταν να πούμε, σας πήραμε τα σκάλπ με τη μουσική μας, άντε γεια, πρωτάθλημα ξανά στον Πειραιά.