Τέτοιο πρωτόλειο επικό 70s heavy metal θέλει ειδικές συνθήκες ακρόασης για να γίνει σωστή δουλειά. Δυάρι ρετιρέ διαμέρισμα ψηλά στην Καλλιδρομίου, σε σάπια πολυκατοικία του 60. Δυνατή μυρωδιά ξύλινης μούχλας κι αρχείου εφημερίδων που το έχει τσακίσει η υγρασία, τόμους από παλιά βιβλία σε βιβλιοθήκη παλαιάς κοπής, κλεισμένες κουρτίνες και κίτρινο φως από λάμπα λουξ. Ζεστός καφές να υπάρχει δίπλα στο ουίσκι, πικάπ αγορασμένο από το παζάρι κι ηχεία με λαμπάτους ενισχυτές. Σκόρπιά πεταμένα τεύχη από εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ στον πέτσινο καναπέ και σουβλάκια να περιμένουν στη σακούλα αγορασμένα από τον Κάββουρα.
Τέτοια μουσική απαιτεί ιεροτελεστία, δεν είναι απλή υπόθεση. Αυτό αποτυπώνεται κι από τις συνεντεύξεις του Ιωάννη Βασιλόπουλου (ο μάστορας με τα εκπληκτικά εξώφυλλα των Fates Warning) και του drummer Ray Frigon. H μουσική σκηνή της εποχής, τα ρεύματα, τα live που ήταν περισσότερο οπαδική μέταλ καύλα (με μπύρες κι ακροατήριο που γούσταρε αληθινά) παρά ένα εμπορικό καλλιτεχνικό γεγονός, τις φιλίες, τις διαφωνίες, την αναζήτηση ευτυχίας μέσα στον κυκεώνα της αφραγκιάς.
Το Fröm The Fjörds είναι περισσότερο έπος κι από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια μαζί. Ας πάει να απαυτωθεί ο Αχιλλέας με τον Πάτροκλο κι ο Οδυσσέας με την Κίρκη (κι είχες την άλλη την ηλίθια την Πηνελόπη να κάνει την πίστη σύζυγο 20 χρόνια).
Η ακρόαση του Wizard's Vengeance είναι η καλύτερη απόδειξη. Ένα τρίλεπτο ορυμαγδό επικού ροκ που τα ριφ της κιθάρας δένουν τόσο άψογα με τις μπασογραμμές, τα τύμπανα να κρατούν έναν διαβολικό ρυθμό κι η φωνή του μακαρίτη του Nugent να εξιστορεί μία φανταστική (μεταφορικά και κυριολεκτικά) ιστορία. Ειδικά το μπάσο είναι απολαυστικό στους Legend, ένα όργανο που δεν είναι καν δεδομένο ότι θα ακουστεί στο τελικό αποτέλεσμα. Δεν είναι τυχαίο πως οι μεγαλύτερες μπάντες έχουν μπασίστα με αρχίδια σαν εκείνα που βλέπει στην μάπα του ο αμυντικός του ΝΒΑ, όταν ο Antetokunmpo καρφώνει.
Και το Golden Bell που είναι πιο συναισθηματικό κομμάτι, βγάζει μία υψηλής ποιότητας 70s prog ατμόσφαιρα χίπικης φαντασίας, σαν εκείνη που οραματίστηκε ο Moorcock κι ενσάρκωσε ο μάγος Radagast.
Η δεύτερη πλευρά του δίσκου με τα R.A.R.Z, Against the Gods και Iron Horse, δίνει πιο πολύ χώρο στην obscurίλα. Αγαπάμε το obscure, όχι τόσο όσο την επική φαντασία που κάνει τις τρίχες μας να τσουρτσουρίζουν, αλλά χρειάζεται κι αυτό, ειδικά όταν το performance πιάνει 10/10.
Το κλείσιμο From the Fjörds είναι μία συμπύκνωση του μουσικού μηνύματος των Legend. Με δύο φράσεις τα παλικάρια λένε "γράψαμε το From the Fjörds, το άλμπουμ γαμάει, είμαστε Legend, τι δεν καταλαβαίνετε;"
No comments:
Post a Comment