Αντικειμενικά δεν είναι ο καλύτερος Ελληνικός ροκ δίσκος, αλλά ο αγαπημένος μου. Η Αθηναϊκή μπαντάρα από Ψυρρή μεριά, είναι οι προσωπικοί μου Blind Guardian της τεράστιας δεκαπενταετίας (85 -00) της Ελληνόφωνης ροκ σκηνής και το άλμπουμ "Ο Μάγος Κοιτάζει Την Πόλη" είναι το Imaginations from the Other Side (σε όλα τα αριστουργήματα υπάρχει πάντα ένας μάγος).
Με το ¨Κοιτάς Μακριά" ερωτεύτηκα παράφορα την κοπέλα που με κατέστρεψε, με το "Σαν Φως" έγραψα ατελείωτα χιλιόμετρα με τη μηχανή μου χαμογελώντας στον κάθε μπάσταρδο που στάθηκε εμπόδιο στα όνειρά μου, ενώ το "Μ' Αρέσει Να Μη Λέω Πολλά" δεν θα πάψει ποτέ να με συγκλονίζει με την τέλεια απλότητα που έχει η ροκ μουσική.
Το "Ειρωνικόν" θα μου δημιουργεί μονίμως όμορφες νοσταλγικές εικόνες μίας Αθήνας που δεν θα επιστρέψει ποτέ και στο "Ανδρείκελα" ο Καρυωτάκης βρίσκει την απόλυτη μελοποίηση. Το "Κινέζικο Πορτρέτο" θέλει γλυκό σεξ και το "Πολιτεύεσαι" φέρνει μνήμες ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ.
Με τη "Νύχτα" γούσταρα την κάθε γουλιά μπύρας που έχω πιει με τους κολλητούς μου, η διασκευή του Μπόρχες στο κομμάτι "Βροχή" είναι τρανή απόδειξη πως μπορεί να γραφτεί σύγχρονο επικό Ελληνόφωνο ροκ τραγούδι (έστω και με μεταφρασμένους στίχους) που να γαμεί τον Δία κι όλους τους θεούς του Ολύμπου.
¨Όνειρα Σιλικόνης" γιατί δεν θα γεράσουμε ποτέ και "Μεσημέρι" γιατί δεν θα πάψουμε να κυνηγάμε τις προκλήσεις. Ολοκλήρωση της εμπειρίας με το κομμάτι "Νατάσα" κι ένας απύθμενος έρωτας για την κοπέλα της ζωής μου (κι ας μην την λένε Νατάσα) που ένωσε τη ζωή της με τη δική μου.
No comments:
Post a Comment