Κάθε genre/subgenre της μέταλ μουσικής κοσμείται από άλμπουμ ογκόλιθους που θεωρούνται υποχρεωτικά για την τυπική ενσωμάτωση του wannabe μουρόχλαβου μεταλλά στο είδος. Αν και προσωπικά απέχω από την κουλτούρα του "must listen" (ότι θέλω θα ακούσω και θα γουστάρω ρε παπάρα μεταλοπατέρα), όταν μιλάμε για έπη σαν το Stronger Than Evil, δεν μπορώ να διαφωνήσω με την παραπάνω παράλογη λογική.
Η δισκάρα των Heavy Load ορίζει το επικό χέβι μεταλ (όχι έπικ μέταλ, άλλη φάση αυτό). Οι Σουηδοί παππούδες (αιώνιοι 60άρηδες) έπιασαν το νόημα από νωρίς και δίδαξαν μπαλίτσα σε Ευρώπη κι Αμερική πως γίνεται σωστά η δουλειά. Είτε τραγουδάει ο μακαρίτης Wahlquist για Σκανδιναβική μυθολογία, είτε για την αέναη πάλη ενάντια στο κακό, είτε για πυρετούς το Σαββατόβραδο, η επική ανατριχίλα διαταράσσει το κορμί του κάθε τιποτένιου ακροατή.
Αθάνατοι ύμνοι, το πολυαγαπημένο Singing Swords, Free, το ροκενρολάδικο Saturday Night (τι περίμενες με τέτοιο τίτλο), το "βαρύ" Stronger than Evil κι η κραυγή του βορρά, Roar of the North.
To έπος των Heavy Load προσφέρει ολοκλήρωση, χεβιμεταλλάδικη γκάνβλα και μεγαλείο, αξίες που κανένα σεξ με την υπέρτατη μιλφάρα (νταξ τα παραλέω) κι ενός μετεφηβηικού σπυριάρη δεν θα μπορούσε να προσφέρει.
Free, I can take the fight, We, we can make it right...
No comments:
Post a Comment