Επιτέλους οι Venom ανακαλύπτουν τον πραγματικό λόγο που ο εξωαποδω τους έστειλε στην Γη. Να γράψουν το τεράστιο (από κάθε άποψη) έπος, At War with Satan.
Αναφέρομαι στην πρώτη πλευρά του δίσκου, στην 20λεπτη ομότιτλη κομματάρα που ορίζει την αληθινή υπόσταση των Venom. Απαλλαγμένοι από τα βαρίδια της ακατέργαστης ροκενρολίλας των πρώτων δύο άλμπουμ (τα οποία γαμούν) και τους στίχους, που ναι μεν είναι βλάσφημοι, αλλά είχαν περισσότερο σκοπό να προβοκάρουν. Στο At War with Satan η μουσική είναι επική μαυρίλα, είναι πόλεμος, χάος, metal ορυμαγδός. Στη σύνθεση μπαίνει λίγο στην άκρη το "πουτάνα όλα" και δίνουμε βάση σε μία άναρχη δομή που θα τελματώσει την εξιστόρηση μίας ιστορικής μάχης μεταξύ κολάσεως και παραδείσου. Σε ένα πλέγμα τελειότητας, οι Venom παραδίδουν την ύψιστη στιγμή στην ανίερη καριέρα τους.
Η δεύτερη πλευρά του δίσκου είναι επιστροφή στην καθημερινότητα των πρώτων δύο άλμπουμ. Rip Ride, Genocide και πάει λέγοντας, έξι κομμάτια που θα μπορούσαν να βρίσκονται σαν ποιοτικά fillers στο Black Metal.
Εξαίρεση το τελευταίο κομμάτι το Aaaaaarrghh, που ανάθεμα κι αν ξέρει κανείς τι στον μαύρο πουτσο σκεφτόντουσαν. Ρυθμός ότι να 'ναι, τυχαίες γρατζουνιές στην κιθάρα, μπόλικο Aaaaaarrghh και κάτι στίχους για βρώμικες μασχάλες. Αν ο στόχος είναι να κυκλοφορήσουν ένα κομμάτι ακόμη πιο ηλίθιο από το Teacher's Pet, σίγουρα το κατάφεραν.
Αγαπώ κι απολαμβάνω τα Welcome to Hell και Black Metal άλμπουμ, έδωσαν σάρκα κι οστά στο συγκρότημα, αλλά ο προορισμός τους ήταν να παραδώσουν ένα δαιδαλώδες αριστούργημα σε μία εποχή που δεν έτοιμη για κάτι τέτοιο. Είναι από τι σπάνιες περιπτώσεις που θα προτιμούσα να είχε κυκλοφορήσει το At War with Satan σαν EP. Αυτόνομο, απελευθερωμένο από το παρελθόν, θα αποτελούσε ένα ιερό relic για τους λάτρεις όλων των metal genres.
No comments:
Post a Comment