Μέγα λάθος η άγνοια που έτρεφα για αυτή την μπαντάρα, αν και το όνομά της έπαιζε διαρκώς σε λίστες επικάδων. Υπήρχαν σημάδια γαματοσύνης που ταλαιπωρούσαν το συνειδητό κι ασυνείδητό μου, αλλά εγώ στον κόσμο μου. Rage κι ότι καινούργια power μαλακία έχει συμμετοχή ο Kai Hansen.
Καταρχάς το όνομα, Ηλιοστάσιο. Όποιος καταπιάνεται με το ιερό μυστήριο του φωτός και της αιώνιας πηγής αυτού, είναι πολύ deep. Κι όταν αυτή η βαθιοσύνη συνδυαστεί με μέταλ, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι τίποτε λιγότερο από τεράστιο αριστούργημα.
Έπειτα το γεγονός πως ενώ μετρούν σχεδόν 35 χρόνια ζωής, έχουν μόνο τρία full length άλμπουμ (κι άπειρα demos, compilations, splits). Μπαντάρα με πυξίδα το ποιοτικό μεγαλείο κι όχι "δώσε κι μένα μπάρμπα καινούργιο CD".
Η μυσταγωγία του White Horse Hill ξεκινάει με ένα instrumental στο οποίο οφείλουμε όλοι να κρατήσουμε στάση ευλάβειας. Ησυχία παρακαλώ, γιατί θα ακολουθήσει το κρυπτικό To Sol a Thane. Θα εισχωρήσουμε στα αδιόρατα επίπεδα της επικής αβύσσου με τραγούδια όπως το For All Days, and for None, το Gallow Fen, το ομότιτλο και το πολυαγαπημένο Under Waves Lie Our Dead. Μιλάμε για πνευματικό ταξίδι, άκρως βαθύτερο κι από μαύρη λειτουργεία αρχαίας αίρεσης.
Όσοι έχουν το κακό συνήθεια της εβδομαδιαίας κατάνυξης σε κάποιο ναό μπορούν να πάρουν το walkman και την κασέτα των Solstice (όχι τίποτε ψηφιακά και μοντέρνες πίπες) και να περπατήσουν στην κοντινότερη ημιβροχερή βραχώδη γκρεμίλα. Ένας οδοιπορικό ταξίδι που μπορεί να μην έχει γυρισμό αλλά θα είναι τα πρώτα βήματα της προσωπικής θείας ενσάρκωσης.
No comments:
Post a Comment