Rhapsody - Dawn of Victory (2000)/Holy Thunderfoce (2000)

 

Λένε πως τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή είτε είναι ανήθικα, είτε παχαίνουν. Μπούρδες, το πιο όμορφο πράγμα στη ζωή είναι η μαζεμένη παρέα, Παρασκευή βράδυ, ολονύχτιο RPG session, πίτσες μπύρες καναπές κι οι Rhapsody στο CD player. Ούτε ανήθικό είναι, ούτε παχαίνει (εκτός αν φάει ο καθένας τριάντα κομμάτια πίτσα με κεμπάπ και μία ντουζίνα μπύρες). Κι όσο αν δεν το παραδεχόμαστε, οι Rhapsody γράφουν μουσική ακριβώς για αυτές τις περιστάσεις και φέρνουν τον κόσμο πιο κοντά.

Το Dawn of Victory είναι το τρίτο μέρος της πενταλογίας The Emerald Sword Saga που έγραψε ο Κατρουλίλης, πάνω στην οποία βασίζεται όλο το στιχουργικό περιεχόμενο. Η ιστορία επικής φαντασίας του Dargor, του Ice Warrior και Dark Lord Akron στον μαγικό κόσμο των Enchanted Lands με αφηγητή τον ancient wizard Aresius. Έχοντας "διαβάσει" όλη την ιστορία μέσα από τα άλμπουμ κι εντατική μελέτη στα booklet, ήταν ιδιαίτερα δημιουργικό η όλη φάση που ακολούθησε το συγκρότημα. Το λογοτεχνικό επίπεδο του story δεν το λες Tolkien, αλλά με το αρκετά καλό ποιοτικό ιταλικό power το υπηρέτησαν πιστά στα πέντε άλμπουμ.

Βέβαια αν είχαν και λίγο περισσότερο επιχειρηματικό μυαλό, θα είχαν φροντίσει να συνεργαστούν με κάποια toys line και να κυκλοφορήσουν action figures, D20 Campaign setting βασισμένο στον κόσμο τους, comic/νουβέλες, μέχρι και action RPG video game series. O συλλεκτικός καταναλωτισμός που διάγει τους νερντουλάδες είναι παροιμιώδεις (κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια) και σκεπτόμενος πόσο hot όνομα ήταν οι Rhapsody στις αρχές του αιώνα, θα είχε απήχηση κάτι τέτοιο.

Στα της μουσικής (που είναι κι η ουσία), το Dawn of Victory είναι πολύ δυνατός δίσκος, που έχει αντέξει στην ιστορία μέσα από τη χαοτικό υπερφίαλο παραφουσκωμένο μουσικό πύργο της Βαβέλ των Rhapsody. Εξαιρετικά κομμάτια με το Dawn of Victory, Village of Dwarves, Bloody Rage of the Titans (ερμηνεία ο Lione, όχι αστεία), Holy Thunderforce (με βιντεοκλίπ στα όρια του κιτς). Ο Λουκάς στην κιθάρα εξαιρετικός όπως πάντα, φοβερή δουλειά και στα πλήκτρα από τον Stratopoli. Μελανό σημείο το εννιάλεπτο (κλασσικά) επικό κλείσιμο, που μουσικά είναι ψιλό-αδύναμο.

Συμπέρασμα, όση λάσπη κι αν έχει δεχθεί αυτό το συγκρότημα, τα κουρέλια τραγουδούν ακόμα:

For Ancelot, the ancient cross of war, for the holy town of gods

Gloria, gloria perpetua, in this dawn of victory