Αρχικά να πω πως ο Blaze Bayley έχει φωνάρα. Είναι λίγο Βασίλης Καραπιάλης, χοντροκομμένος, στραβοχυμένος, ατσούμπαλος, ολίγον τι βλάχος, αλλά "όταν οι άλλοι θα ψάχνουν για δεκάρι, εμείς θα σε φωνάζουμε..." Blaze Bayley. Εγώ τον γουστάρω. Όχι όσο τον Bruce, αλλά τα δύο άλμπουμ που κυκλοφόρησε με τους Maiden είναι μια χαρά. Αριστουργήματα δεν τα λες, αλλά αναμφισβήτητα έχουν δυνατές κομματάρες.
Το Virtual XI, περιέχει το εννιάλεπτο έπος που ακούει στο όνομα Clansman. Τεράστιο τραγούδι, ογκόλιθος, δεν το κουνάει κανείς. Κι όχι, ο Dickinson δεν το ερμηνεύει καλύτερα από το Bayley. Η φωνή του ταιριάζει απόλυτα στο κομμάτι. Στο Clansman δίνει ρέστα, κλείνει στόματα και σπίτια όσων τον έχουν λεκτικά κατακρεουργήσει. Από εκεί και πέρα το Futureal είναι από τα δυνατά up tempo γρήγορα εναρκτήρια κομμάτια που αρέσκονται οι σιδερένιες παρθένες να ανοίγουν τους δίσκους τους.
Η αλήθεια είναι ότι πέρα από τα δύο αναφερθέντα τραγούδια, η ποιότητα του δίσκου πέφτει. Μακροσκελή κομμάτια όπου εκνευριστικά ρεφρέν βαράνε αλύπητα, κάποιες μέτριες μουσικές ιδέες, ακόμη και στίχοι που θυμίζουν μετεωρολογικό δελτίο. Λόγοι που δικαίως (άσχετα αν εγώ δεν πολυσυμφωνώ) έχουν φέρει πολλούς οπαδούς στο να αποκηρύξουν το άλμπουμ.
No comments:
Post a Comment