Bruce Dickinson - Skunkworks (1996)

Τα εξώφυλλα των solo άλμπουμ του τιτάνα Bruce, είναι ή του ύψους ή του βάθους. Ή θα έχουμε επικά εξώφυλλα σαν το Chemical Wedding και το Accident of Birth ή την έχουμε δει Pink Floyd και μοστράρουμε κλασσικές mirrored φωτογραφίες τοπίων με κάποιον άσχετο κοστουμαρισμένο τύπο. Και για να είμαστε σίγουροι ότι πιάνουμε το Floyd vibe, φέρνουμε τον ίδιο τον Storm Thorgerson τον δημιουργό θρυλικών εξώφυλλων όπως το Dark Side of the Moon. Ταιριάζει όμως? Τι να πω κι εγώ ο έρμος, στο Falling into Infinity που οι Dream Theater την είχαν δει τελείως σουρεαλιστικοί προγρεσιβάδες, ταίριαζε κάπως. Στο Skunkworks που ο Dickinson δίνει τον πιο ισορροπημένο του δίσκο, είναι λίγο παράταιρος κοστουμιάς στη λίμνη.

Αυτό δεν αφαιρεί τίποτε από την αξία του Skunkworks, όπως σε κάθε Dickinson δίσκο η υψηλή ποιότητα είναι δεδομένη. Κι ας μην έχει Roy Z, κι άς έχει alternative πινελιές εδώ κι εκεί, είναι heavy αριστούργημα με τεράστιες κομματάρες όπως το Solar Confinement, το Meltdown (Were you my friend when I belonged? ... τι στίχους γράφει το άτομο) και το Strange Death in Paradise. Είναι από τις λίγες περιπτώσεις που ο Bruce τραγουδάει σε (σχετικά) χαμηλές οκτάβες, χωρίς να χαρίζει τα Maidenικά high pitch ξεσπάσματα όπου χώνει τριάντα κιλά συναίσθημα κι άλλα τόσα αρχιδάτη φωνητική ικανότητα. Αλλά και πάλι η φωνή του δίνει πόνο ακόμη και σε ποιο mainstream γραμμές.

Το Skunkworks έχει φοβερά κομμάτια, κι ενώ είναι ο σόλο δίσκος ενός καλλιτέχνη που για πολλούς έχει την καλύτερη ροκ/μεταλ φωνή (δεν είμαι εγώ από αυτούς, είμαι με τους άλλους), τα ιδιά τα τραγούδια είναι πρωταγωνιστές κι όχι ο ίδιος ο καλλιτέχνης, κάτι που συμβαίνει πολύ σπάνια, ειδικά όταν πρόκειται για σόλο δουλειά όπου ο καλλιτέχνης έχει τον πλήρη έλεγχο.

Διπλό remastered βινύλιο, υποτιμημένο για τους σωστούς και λάθος λόγους, που βάζει ένα ακόμη λιθάρι στην τεράστια μουσική κληρονομιά του Βρετανού θρύλου.