Ryan Adams

Demolition (2002)

Rock N Roll (2003)

Love is Hell (2004)

29 (2005)

Ashes & Fire (2011)

Live at Carnegie Hall (2015)

Prisoner (2017)

O Ryan Adams συμπληρώνει την τριπλέτα αγαπημένων καλλιτεχνών της συζύγου μου, μαζί με τον Jeff Tweedy και Leonard Cohen. Εγώ τον εκτίμησα και μόνο που τον λένε στο επίθετο Adams (Hail and Kill!). Ένας αυθεντικός ροκαμπίλης που τον γούσταρα ακόμη περισσότερο όταν τον είδα να βγαίνει σε live με t-shirt'αρα Kreator και battlejacket.

Η δισκογραφία του κινείται στο αμερικάνικο ροκ ν ρολ, σε εναλλακτικές country ροκιές κι είναι λίγο είτε του ύψους ή του βάθους. Έχει γράψει κι εκτελέσει κάποια εξαιρετικά κομμάτια που παίζουν γαμάτα σε καλοκαιρινό διακοποtrip με το αυτοκίνητο, αλλά έχει γράψει και κάτι απίστευτες μουσικές απαλεψιές. Ο Adams είναι η χαρακτηριστική περίπτωση καλλιτέχνη "όλα μέσα στον τορβά". Γράφει γράφει τραγούδια, και μόλις συμπληρώσει ντουζίνα, πάει για κυκλοφορία. Δεν υπάρχουν b-sides, δεν πετιέται τίποτε, όλα μέσα (σαν μπαμπάτσικο πιτόγυρο). Λίγο φιλτράρισμα ρε αδερφέ, δεν είσαι ο Μίδας της μουσικής που ότι και να γράψεις είναι ατόφιο χρυσάφι.

Με τη δισκογραφία του Ryan Adams, έκανα φοβερή υπομονή σαν ακροατής. Για κάθε δύο τρία μέτρια βαρετά κομμάτια, υπάρχει κι ένα διαμάντι, οπότε η ακρόαση είναι λίγο αναζήτηση θησαυρών μέσα στο βόθρο. Αν θα πρότεινα ποτέ σε κάποιον κάποιο άλμπουμ του, σίγουρα το Live at Carnegie Hall. Ναι μεν live (κι ακουστικό μάλιστα), αλλά πέρα από ένα πραγματικό best of που αποδίδει, αναδεικνύει την φοβερή ζεστή country φωνή που έχει. Αλλά για άλμπουμ, τότε ας δοκιμάσει κάποιος τα Whiskeytown στα οποία παίζει φοβερή country μπάλα.