Έχω ζήσει έντονα το hype που υπήρχε κάποτε με τους Immortal και τη διάθεση της μέταλ κοινότητας να τους αντιμετωπίζει με κωμική διάθεση. To θρυλικό (πλέον) βίντεοκλιπ Call of the Wintermoon με τον Abbath ντυμένο μπλακμεταλ κοκκινοσκουφίτσα, είναι καλτ χρυσάφι, αλλά κι εξώφυλλα σαν το Sons of Northern Darkness που είχαν μπει σε (Top 10 most ridiculous black metal pics) λίστες με περιγραφή "ομάδα hockey της κολάσεως", είχαν συμβάλει σε μία (καλοπροαίρετη) φάση που προκαλούσε το γέλωτα. Αυτό δεν άλλαξε το γεγονός ότι οι Immortal ήταν μπαντάρα κι έβγαλε μπόλικα ατόφια μαύρα διαμάντια στα όσα χρόνια ο Demonaz με τον Abbath μπορούσαν να συνυπάρξουν.
Αρχικά να πω, το εξώφυλλο του Sons of Northern Darkness είναι έπος και χαίρομαι που το έχω αποχτήσει σε βινύλιο για να το ευχαριστιέμαι ακόμη περισσότερο. Δεν το βρίσκω καθόλου γελοίο, όλο το art της κυκλοφορίας έχει φανταστικές λεπτομέρειες, υπηρετεί άψογα την mainstream Black Metal αισθητική, kudos στην Kay Berg.
Στο μουσικό τομέα, η κυκλοφορία είναι αψεγάδιαστη, επικές μαυρομεταλλικές δημιουργίες, είτε πρόκειται για αργόσυρτα (σέρνουμε φέρετρα στο χιόνι) άσματα σαν το Tyrants, είτε για (όλοι γιούργια κραδαίνοντας spike clubs) γρήγορα κομμάτια σαν το Demonium. Ολόκληρος ο δίσκος είναι αγνό black metal, με μπόλικες κιθάρες, ήχο κρυστάλλινο (όχι οι μπουκωμένες αηδίες που παίζουν οι περισσότερες Νορβηγικές μπάντες - και καλά είμαστε πολύ unholy), η φωνή του Abbath, black μεν, αλλά βγαίνουν οι στίχοι στα αυτιά του ακροατή, με φοβερό σύνολο υψηλής ποιότητας κομματιών.
Το άλμπουμ ανοίγει και κλείνει με τα καλύτερα κομμάτια, One by One και Beyond the North Waves τα έπη της κυκλοφορίας να δίνουν ηχηρή απάντηση σε όσους τόλμησαν να χλευάσουν την μπάντα για τις στιλιστικές της επιλογές (οι οποίες έχουν μία καλτίλα που την αγαπάμε).
Διπλό βινύλιο κλασσικού νορβηγικού black, που δεν θα μπορούσε να λείπει από τη δισκοθήκη μου.
No comments:
Post a Comment