Beck

 

Mellow Gold (1994)

Midnite Vultures (1999)

Morning Phase (2014)

Colors (2017)

Εγώ ήξερα τον Jeff Beck. Σωστό τίμιο old school ροκ κιθαρόνι από την γενιά των πρωτομαστόρων της εξάχορδης με Eric Clapton, Jimmy Page και λοιπούς ήρωες που μνημονεύονται καθημερινά στις εκπομπές του Γεωργίου. Εδώ και δεκαετίες άκουγα το όνομα Beck αλλά δεν μου πήγε ποτέ το μυαλό ότι θα υπήρχε και δεύτερος καλλιτέχνης με ακριβώς το ίδιο καλλιτεχνικό όνομα, στο χώρο της ροκ μουσικής. Ο Bek David Campbell που κότσαρε ένα c και το έκανε Beck. Που πας ρε καραμήτρο,  αμερικανάκι χιπχοπά να τα βάλεις με τον Βρετανό θρύλο της κιθάρας. Όποια κι αν είναι η (προφανής) προτίμησή μου, αντικειμενικά κι οι δύο συνονόματοι καλλιτέχνες έχουν αποκτήσει το legendary status.

Τον Beck τον γνώρισα μέσα από τη δισκογραφική συλλογή της συζύγου μου (που πλέον ανήκει και σε μένα - ενώσαμε ζωές και συλλογές). Πέρα από το superhit Loser δεν νομίζω να είχα ακούσει κάποιο άλλο Beck κομμάτι και δεν φανταζόμουν ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα τον έβλεπα και (δύο φορές μάλιστα) live. Η αλήθεια είναι ότι τον εκτίμησα και πλέον τρέφω σεβασμό για τον (έχω φάτσα εφήβου - εγώ κι ο Chris Caffery) Bek David Campbell, είναι εμφανής οι διαρκείς καλλιτεχνικές ανησυχίες που γνωρίζουν εμπορική απήχηση, δεν επαναπαύεται σε πετυχημένες συνταγές, έχει καταφέρει να μιξάρει ροκ, χιπ χοπ, country, ψυχεδέλεια υπό το πρίσμα του χαοτικού alternative rock και τα live του είναι άκρως εντυπωσιακά.

Και σαν σωστός αλτερνατιβ καλλιτέχνης γράφει στίχους που αξίζει κάποιος να ανοίξει τα στραβά του να μελετήσει.

Someone came in sayin' I'm insane to complain

About a shotgun wedding and a stain on my shirt

Don't believe everything that you breathe

You get a parking violation and a maggot on your sleeve

So shave your face with some mace in the dark

Savin' all your food stamps and burnin' down the trailer park

Yo, cut it