Η Marvel είχε κάποτε την καταπληκτική ιδέα να δημιουργήσει τα πολλαπλά incarnations των παράλληλων συμπάντων. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα να δημιουργήσουν τις εναλλακτικές storylines εκδοχές δίχως να πρέπει να απολογηθούν στον κάθε φανατικό ψωλοκοπάνα που τσαντίζεται όταν του αλλοιώνουν την original ιστορία. Ο κάθε συγγραφέας μπορούσε να πειραματιστεί στο εναλλακτικό σενάριο που είχε κατεβάσει η γκλάβα του κι απλά δημιουργούσε ένα ακόμη παράλληλο σύμπαν ξεδιπλώνοντας το συγγραφικό του ταλέντο.
Ο Peter Parker διατηρεί προποτζίδικο με μόνιμο θαμώνα τον Tony Stark - εθισμένο στο Πάμε Στοίχημα - ο Thor είναι glam metal rockstar κι ο Captain America ιδρύει ακροδεξιά οργάνωση. Βαφτίζουμε το Universe με διαθέσιμο αριθμό (σαν να παίρνουν χαρτάκι προτεραιότητας στο ταχυδρομείο, οι συγγραφείς κόμικ στη Marvel) και ξεκινάμε να γράφουμε.
Παραδόξως Universe 217 δεν υπάρχει (ακόμη), τα ποιο κοντινά είναι το 218 στο οποίο ο Uncle Ben κακοποιεί τον ανιψιό του Peter με αποτέλεσμα να αλλάξει το όνομα του σε Charlie και να γίνει ο Spider Kid. Πραγματικά, ποιος θέλει να διαβάσει κάτι τέτοιο? Γιατί να σπιλωθεί μία χάρτινη φιγούρα που μεγάλωσε γενιές ολόκληρες ως τον απόλυτο μέντορα του πιο καταπληκτικού σούπερ ήρωα στην ιστορία των κόμικ. Καταλαβαίνω πως ο τιτάνας Stan Lee άγγιξε πολλαπλά κοινωνικά προβλήματα (σε εποχές που υπήρχε αμφισβήτηση για το αν οι γυναίκες πρέπει να έχουν δικαίωμα ψήφου, εργασίας - γενικότερα στη ζωή -) κι η Marvel θέλει να διατηρήσει αυτή την προσέγγιση (και πολύ καλά κάνει). Αλλά αφήστε τον θείο Μπεν ήσυχο. Η καταπληκτική περσόνα του Spiderman που αγαπήσαμε κι ενέπνευσε εκατομμύρια νέους της γενιάς να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι είναι projection του φοβερού χαρακτήρα του θείου του.
Κοντά στο 217 είναι και το Universe 219 όπου το Superflow (τι είναι πάλι τούτο?) έχει καταστραφεί. Πηγαίνοντας προς τα πίσω συναντάμε το Universe 212 όπου ο Loki συναντά τη Miss America (λίγη φαντασία στη νέα γενιά σούπερ ηρώων δεν θα έβλαπτε) για να τη στρέψει με το μέρος του.
Όσο κι αν διαφωνώ με κάποια σενάρια εναλλακτικής Marvel πραγματικότητας, βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το concept που δίνει άπειρες σεναριακές δυνατότητες, ειδικά όταν το multiverse περιπλέκεται κι οι διάφορες πραγματικότητες τέμνονται.
Από την άλλη τη μουσική των Αθηναίων Universe 217 τη βρίσκω ιδιαίτερα τετριμμένη, ατμοσφαιρικό metal που το δωρεάν EP που κυκλοφόρησε με το Metal Hammer δεν μου έδωσε ερεθίσματα για να τους ψάξω περαιτέρω.
No comments:
Post a Comment