Δεν ανήκει στα top άλμπουμ των Motörhead, αλλά διατηρεί όλες τις αρετές που εξαπολύαν οι Motörhead για δεκαετίες. Αξίζει να συλλεχθεί, ακουστεί, αγαπηθεί όπως όλη η δισκογραφία των Motörhead.
Προσωπικά το ξεχωρίζω γιατί περιέχει ένα κομμάτι που πραγματικά πλέον δεν μπορώ να το ακούσω (για τους σωστούς λόγους).
Το Don't Let Daddy Kiss Me, χτυπάει υπερευαίσθητες χορδές, σαν πατέρας μικρού κοριτσιού. Από τη γέννηση της κόρης μου κι έπειτα έχω μπει σε διαφορετικό mode. Οι ευαισθησίες μου για τα μικρά παιδιά, κάθε είδους εκμετάλλευση ή κακοποίηση ανήλικων αθώων ψυχών είναι υπεραυξημένες. Όπως υπεραυξημένη είναι η οργή και το μίσος που νοιώθω για τέρατα σαν αυτό που περιγράφουν οι στίχοι του Lemmy. Να πάνε στο διάολο τα ανθρώπινα δικαιώματα για τέτοιες περιπτώσεις, σφαίρα στο κεφάλι και να μην το θάψει ούτε η μάνα του τέτοιο κτήνος.
No comments:
Post a Comment