Δωδέκατο full length άλμπουμ των Iron Savior, δεν μπορεί θα είναι μαλακία (λένε οι haters που περιμένουν στη γωνία να χαρεί η λίγο η μίζερη ζωή τους). Όχι ρε κοπρίτες, οι Savior δεν θα βγάλουν αδύναμο δίσκο. Ο ήχος τους είναι ένας, τέρμα γκάζια τευτονικό heavy/power metal, το επίπεδο θα είναι πάντα υψηλό κι ο καράφλας της καρδιάς μας ακούει στο όνομα Piet Sielck. Οι Iron Savior είναι εδώ, θα βγάζουν άλμπουμ κάθε τρία χρόνια και θα γαμάνε ότι ακούτε.
Πρέπει να ομολογήσω πως είχα φοβηθεί για ένα διάστημα πριν πιάσω το CD στα χέρια μου. Σκεφτόμουν "βρε λες να βγάλουν μέτριο άλμπουμ οι Iron Savior?". Τέτοιες ιερόσυλες σκέψεις διαλύθηκαν με το που έπαιξε στα ηχεία το instrumental The Titan. Στα 72 δευτερόλεπτα που διαρκεί η έναρξη του άλμπουμ, ήδη γνώριζα πως μία ακόμη δισκάρα είχε παραδοθεί στο σύμπαν.
Ξεκινάει το Curse of the Machinery, σκίζει τα μόρια του αέρα, σεμιναριακό Savior κομμάτι, απόλυτα προβλέψιμο, full γαμάτο. Σε όποιον δεν αρέσει τον γράφουμε στα κοσμικά μας αρχίδια.
Πέρα όμως από τα ορθόδοξα Iron Savior τραγούδια που γουστάρουμε εμείς οι πιστοί οπαδοί, δίνουν και full γκάνβλα μέταλ κομματάρα, In the Realm of Heavy Metal, για την υπόλοιπη πλέμπα.
In the kingdom of thunder and steel, Where monsters and dragons are real
Where heroes and kings, Ride into battle
Where we all unite, In the realm of heavy metal
Πραγματικά τι άλλο να ζητήσει κανείς από τους έτερους metal οδοστρωτήρες από το Αμβούργο. Θες δύναμη, πάρε Through the Fires of Hell. Θες μυστήριο, πάρε Μask, Cloak and Sword. Θες περιπέτεια, πάρε Across the Wastelands, Θες συναίσθημα (εκεί που κι οι πιο σκληροί θα δακρύσουν), πάρε Nothing Is Forever. Θες μεγαλείο, πάρε Nothing is Forever.
Θες να ακούσεις κάτι άλλο, τράβα και γαμήσου.
No comments:
Post a Comment