Possessed - Seven Churches (1985)

 Αγαπούμε το heavy metal γιατί είναι γαμάτη μουσική, γεμίζει τις ζωές μας με ανεξάντλητά συναισθήματα, αλλά δίνει τροφή και για ατελείωτες μουχαμπετικές συζητήσεις. Ένα από τα best discussion topics είναι από που προήλθε το κάθε genre. Ποιος είναι ο καλλιτέχνης που γέννησε το ιδίωμα, ο πρώτη κυκλοφορία ή το πρώτο τραγούδι που άνοιξε το δρόμο.

Ειδικά όταν πρόκειται για ένα από τα main subgenre, όπως death, thrash ή progressive, γίνεται λίγο της πουτάνας. Είναι υπερβολικά δύσκολο να δοθεί ξεκάθαρη απάντηση ποιος δίσκος ή καλλιτέχνης ξεκίνησε το κάθε είδος, κυρίως γιατί αναφερόμαστε σε εποχές που η μουσική κατηγοριοποίηση δεν ήταν διακριτή. Οι δισκογραφικές δεν είχαν ξεκινήσει το καριολίκι marketing προώθησης που ζούμε εδώ κι δεκαετίες κι οι καλλιτέχνες δρούσαν πιο ελεύθερα.

Οι λεκτικές διαφωνίες δίνουν και παίρνουν από άτομα που μπορούν να επιχειρηματολογήσουν αλλά κι από ούγκανους που επικαλούνται αόριστες αυθεντίες. Τους αγαπώ όλους κι ακόμη περισσότερο όλα τα beef που έχω παρακολουθήσει σε κατ’ ιδίαν συνάξεις ή διαδικτυακά μαδομούνια. Όταν η διαφωνία ξεφεύγει κι αρχίζουν τα πουλστρούκια, η καλύτερή μου. Δεν θα παίζουμε φάπες μόνο για τον Θρύλο, θα ρίξουμε μπουνίδια και για τους Venom άμα λάχει να ούμε.

Θεωρώ σημαντικό για όσους ασχολούνται με τη μέταλ μουσική να έχουν ακούσει/απολαύσει άλμπουμ που φέρουν την εναρκτήριο επίσημη κυκλοφορία ενός ολόκληρου είδους. Το Seven Churches των Possessed θεωρείται από πολλούς ως την death metal αφετηρία. Υπάρχουν κι εκείνοι που δίνουν την ψήφο τους στο Morbid Visions των Sepultura ή και το Scream Bloody Gore των Death. Να μαζευτούμε για ξύλο σε κάποια αλάνα κι ύστερα όλοι για μπύρες σε underground κλαμπάκι.

Είτε death, είτε thrash, το Seven Churches είναι δισκάρα που σε πιάνει από τα μούτρα και σε χώνει στο έρεβος με ξύλο ατελείωτο. Με το θέμα του Εξορκιστή να ανοίγει το άλμπουμ, οι σκοτεινοί ύμνοι ακολουθούν ο ένας πίσω από τον άλλο. Burning in Hell, Seven Churches, Holy Hell, Fallen Angel, βάζεις το CD να παίζει κι ανοίγει πύλη για την κόλαση στην τουαλέτα του σπιτιού. Κατεβαίνει ολόκληρη η Λεγεώνα και στήνουν σατανιασμένο moshpit με Possessed ριφάρες και σκισμένα Jeff Becerra φωνητικά.

Το άλμπουμ κλείνει με το κομμάτι Death Metal, γεγονός που γέρνει την πλαστικά υπέρ της θεωρίας πως οι Possessed είναι οι πιονέροι του death metal. Αν και πιστεύω πως όσο η αμφιβολία μένει ζωντανή κι οι εναλλακτικές θεωρίες για την γέννηση του εκάστοτε genre δίνουν και παίρνουν, διατηρείτε κι η μαγεία της ατέρμονης εξερεύνησης σε αυτόν τον ατελείωτο κόσμο φοβερής μουσικής.