Είναι εύλογο το ερώτημα πως μπορεί να συνδεθεί τόσο άρτια η sword n' sorcery θεματολογία του επικού heavy metal με μία μουσική που στυλοβατεί σε ηλεκτρικά μουσικά όργανα που δεν συνδέονται ούτε στο ελάχιστο με τις ιστορικές εποχές που αντλούν έμπνευση οι συγγραφείς της εν λόγω θεματικής. Αυλοί, άρπες, λύρες, κύμβαλα και χορωδίες δράματος θα εμφάνιζαν μεγαλύτερη ηχητική συγγένεια με τις φανταστικές εποχές της Hyborian Age, των Νεαρών Βασιλείων, του Newhon και της Earthsea.
Όμως η ηλεκτρική κιθάρα με distortion και overdrive φίλτρα, ενισχυμένο μπασάτο rhythm session και σκληρά φωνητικά του epic heavy metal έχουν άρρηκτα δέσει με το sword n' sorcery πιο σφιχτά κι από τα μόρια ένος φρεσκοσφυρηλατημένου ατσαλένιου σπαθιού.
Αν ήμουν παραγωγός σε ταινίες που άφησαν εποχή σαν τον Conan του John Milius ή πιο true αριστουργήματα όπως Deathstalker, θα όριζα υπεύθυνο για τη μουσική επένδυση τον Jason Tarpey. Θα τον έβαζα να αναλάβει και το ρόλο του πρωταγωνιστή, επαναπροσδιορίζοντας το κινηματογραφικό genre. Καλές οι συμφωνικές ορχήστρες κι οι πολυμελείς χορωδίες που τραγουδούν μόνο ααααα κι ουουου, αλλά οι πραγματικοί ραψωδοί της σκοτεινής εποχής των μουσκουλάτων ημίγυμνων βαρβάρων, της σκοτεινής ανίερης μαγείας που έκανε νταλαβέρι με εξώκοσμους δαίμονες και θηλυκών βυζαροκωλαρούδων θεσπέσιων υπάρξεων που όριζαν τις τύχες ενός καταραμένου κόσμου, είναι μουσομαλλιάδες τύποι που φορούν μαύρα δερμάτινα και χώνουν βύσματα σε ηλεκτρικές πρίζες πριν αποδώσουν μεγαλείο.
Η καλύτερη απόδειξη στην παραπάνω τεράστια πρόταση είναι το split των βασιλιάδων του επικού ήχου, Eternal Champion και Gatekeeper.
No comments:
Post a Comment