Thin Lizzy - Jailbreak (1976)

 Στα πλαίσια διακοπών με την αγαπημένη μου σμαραγδένια σύζυγο, είχαμε επισκεφθεί το μαγευτικό Carrick-On-Shannon. Μία όμορφη μικρή πολιτεία που τη διασχίζει ο ποταμός Shannon, ένα γραφικό λιμάνι και καλοδιατηρημένο το κομμάτι της παλαιάς πόλης που αξίζει να περιηγηθεί κανείς κρατώντας έναν ζεστό καφέ και λαχταριστή χορτόπιτα.

To Carrick-On-Shannon είναι πόλος έλξης ατόμων που γουστάρουν αυτοκίνητα αντίκες των δεκαετιών του '50 κι '60. Κάτι καπατσόγεροι με old school Hollywood ενδυμασία, σενιαρισμένα κάμπριο κουρσάκια και μία senior μιλφάρα να κοζάρει τους περαστικούς μέσα από giant size γυαλιά ηλίου. Σε αυτό το σημείο κι υπό τους ήχους της θρυλικής μουσικής των Thin Lizzy, να δοθεί ο ακριβής ορισμός της μιλφάρας, γιατί πολλές ανακρίβειες έχουν γραφτεί κατά καιρούς.

Η μιλφάρα δεν έχει να κάνει με ακρωνύμια, την μητρότητα ή άλλες τέτοιες μπούρδες. Η μιλφάρα είναι ένα θεσπέσιο πλάσμα, γένους θηλυκού που δίδει νόημα στην ίδια την ύπαρξη. Με χαρισματική προσωπικότητα, σαγηνευτική ομορφιά, ιερός φύλακας της απόλυτης ευτυχίας (για άντρες και γυναίκες, open your minds). Προφανώς υπάρχει ηλικιακό όριο, γιατί τέτοια εμπειρία απαιτεί χρόνο και βιωματική ζύμωση. Όταν εμφανίζονται οι πρώτες μίνι ραγάδες κάτω από τους γλουτούς, έχουμε να κάνουμε με το milfαινόμενο. Αυστηρά η ηλικία πρέπει να είναι 34, κομβικό σημείο στην ζωή ενός ανθρώπου που έχει περάσει το όριο των θεογόνων 33ων ετών. Στα 34 χρόνια, έχουμε τις prospect milfies, στα 35 λαμβάνουν τον τίτλο της μιλφάρας και στα 45 προάγονται σε senior.

Στο Carrick-On-Shannon λοιπόν, είχαμε βγει για περιπατητική τσάρκα με το εταίρο ήμισυ, ανακαλύπτοντας κρυφά πολιτισμικά διαμάντια στα σοκάκια της πόλης. Μέσα σε ένα στενό, το μάτι μου εντόπισε μία φθαρμένη πινακίδα για ένα βιβλιοπωλείο παλαιών και μεταχειρισμένων βιβλίων. Τα λατρεύω τέτοια μέρη, με τη χαρακτηριστική μυρωδιά χάρτινης κλεισούρας και τους ατελείωτους θησαυρούς που είναι κρυμμένοι σε στοίβες και ράφια. 

Ιδιοκτήτης τέτοιων μαγαζιών είναι πάντα ένας κοντοστούπης καμπούρης μουστακαλής με ανύπαρκτα social skills που καλύτερα να μην του πιάσεις την κουβέντα. Έχοντας την εμπειρία από παρόμοιες περιπτώσεις σε υπόγες στο Μοναστηράκι, μπούκαρα στο βιβλιοπωλείο με τη σύζυγο κι άρχισα την αναζήτηση. Το όμορφο σε αυτή τη φάση είναι πως δεν γνωρίζεις τι ακριβώς ψάχνεις. Νουβέλα, εγκυκλοπαίδεια, περιοδικό παλαιάς εποχής, συλλεκτικά κόμικς ή ακόμη κι εκλαϊκευμένη επιστήμη.

Ο σαμιαμίδης βιβλιοπώλης καθόταν σε ένα μικρό γραφείο, κωλοβαρόντας (αντί να παίζει μόνιμα ένα cRPG όπως ο θεός στο CD Corner), στο οποίο γραφείο σιγά σιγά δημιουργούσαμε με τη σύζυγο μία μικρή στοίβα με βιβλία και κόμικς για αγορά. Είχα μπανίσει πως είχε και κάποιες κούτες με βινύλια αλλά η εμπειρία μου με είχε διδάξει να δώσω σημασία (μέγα λάθος). Όταν είχαμε ολοκληρώσει την βιβλιοανασκαφή, η σύζυγος είχε πιάσει την πάρλα με τον μουρόχαβλο ιδιοκτήτη, ώσπου έγινε το απόλυτα αναπάντεχο. Ο τύπος χαμογέλασε.

Είχα πάθει κοκομπλόκο. Ποτέ δεν περίμενα άνθρωποι αυτής της φυλής μπορούν να χαμογελάσουν. Οι συνάδελφοί του στο Μοναστηράκι ήταν η προσωποποίηση της μιζέριας κι είχαν περισσότερη μισανθρωπία κι από ορθόδοξη black metal μπάντα. Κι όμως ήταν αλήθεια, στο πρόσωπό του είχε σχηματιστεί χαμόγελο και μιλούσε για ευχάριστα πράγματα. Είχαν ανατραπεί τα δεδομένα κι έπρεπε να ακολουθήσω όσα μου όριζε το σύμπαν. Όφειλα να κινηθώ προς τις κούτες με τα βινύλια και να βρω κάποιο κομμάτι για αγορά, να τιμήσω τον καλοκάγαθο βιβλιοπώλη.

Task υψηλής δυσκολίας μιας κι η κούτα περιείχε κυρίως παραδοσιακή Ιρλανδική μουσική (τα ντινγκλι ντινγκλι), αλλά δεν το έβαλα κάτω. Και δικαιώθηκα. Το όνομα των Thin Lizzy ξεπρόβαλε σαν άγγελος μέσα από την κόλαση, φωτίζοντας το σκοτεινό αλλόκοτο μέρος. Ναι ρε φίλε, Thin Lizzy κι η καλύτερη δισκάρα τους που δεν την είχα γιατί μαζεύω στη συλλογή μου κατι παπαριές τύπου Van Canto αντί για τους Ιρλανδούς θρυλικούς ρόκερς.

Με περίσσεια περηφάνεια προστέθηκε στη στοίβα των βιβλίων το φανταστικό Jailbreak. Την ώρα της πληρωμής, μας έσπασε λίγο τον μπρούτσο ο τύπος γιατί δεν δεχόταν πιστωτική κάρτα κι έπρεπε να τρέχω σαν ηλίθιος να βρω ATM. Η σύζυγος πήγε να προμηθευτεί παγωτά να χλαπακιάσουμε, καθήμενοι σε έναν καταπράσινο πάρκο, θαυμάζοντας τη νέα λογοτεχνική περιουσία μας και την δισκάρα που πήγε το παγκόσμιο ροκ αρκετά βήματα παραπέρα.