Αυτό το CD το τσίμπησα καθώς scrollαρα στο online κατάστημα της No Remorse. Πριν προσέξω το λογότυπο Harmonize, πίστεψα πως είναι κάποιο tribute στους Manowar και μπήκε στο καλάθι κατευθείαν. Το εξώφυλλο του Γιάννη Νάκου είναι ξεκάθαρη εικαστική απόδοση του Κύπριου Manowarrior που έσπειρε την κρεατομηχανή στους εχθρούς και τώρα πάει να σαβουριάσει σεφταλιές. Αν παρατηρήσει κανείς θα προσέξει πως η δίμετρη σπάθα του τυπά δεν έχει ίχνος από το αίμα των φρεσκοσφαγιέντων αντιπάλων, σε αντίθεση με το αριστερό του χέρι που στάζει σαν γουρουνοκεφαλή. Δύο τα ενδεχόμενα. Ή ο μάτσο warrior της ιστορίας μας, μετά τη μάχη και πριν την πόζα, καθαρίζει εξονυχιστικά το σπαθί του (έτσι πρέπει) ή ο μάγκας είναι only fists mode και το long sword το έχει μόνο για τις φωτογραφίες.
Όπως και να έχει το πράγμα, το Warrior of the Night βρωμούσε ιδρωμένη Manowarίλα κι εγώ γουστάρω τέτοιες έκφυλες καταστάσεις. Ο τίτλος θα μπορούσε να βρίσκεται σε κάποιο άλμπουμ των Kings of Metal, κι η εισαγωγή Warriors in Line δίνει τη σωστή κατεύθυνση.
Αλλά το Manowar vibe σταματάει εκεί. H συνέχεια του άλμπουμ θέτει επί τάπητος το αυθεντικό Κυπριακό ατσάλι, με όλα τα αναγνωρίσιμα στοιχεία που έχουμε αγαπήσει. Το άλμπουμ είναι απλά εξαιρετικό, άκρως εθιστικό, ένας heavy metal δυναμίτης που έσκασε από το πουθενά.
Η ουσιαστική έναρξη γίνεται με το Never Back Down, ένας παραδοσιακό metal κομμάτι, άκρως διασκεδαστικό αλλά είναι απλά το ορεκτικό. Τα καλύτερα έρχονται αμέσως μετά.
Υπάρχει το ομότιτλο κομμάτι που αναπόφευκτα ανεβαίνει ο πήχης κι οι προσδοκίες. Warrior in the Night, με μία σχεδόν δίλεπτη εισαγωγή να χτίζει ατμόσφαιρα. Για δύο λεπτά οι Κύπριοι μάγκες Harmonize, δημιουργούν ένα μουσικό κλίμα που επιβάλει στον ακροατή δίψα για το τι θα ακολουθήσει. Όσο γεμίζουν τα κιθαριστικά αρπίσματα κι ο ρυθμός αυξάνει λες "τώρα θα γίνει της πουτάνας". Κι όντως γίνεται της πουτάνας το κάγκελο. Heavy metal μεγαλείο με ένα ακόρεστο ρεφρέν που όσες φορές κι αν παίζεται μέσα στο τραγούδι δεν είναι αρκετές.
Θα ακολουθήσει μία αρχιδάτη power μπαλάντα, Angel, που διδάσκει πως γίνεται σωστά η φάση. Ακούστε μαλάκες heavypowerάδες που αποφεύγετε να βάζετε μπαλάντες στα άλμπουμ σας. Είναι υποχρεωτικό σε κάθε άλμπουμ να υπάρχει ένα full μελωδικό slow τέμπο κομμάτι. Ο πολεμιστής πρέπει να ξεκουραστεί μεταξύ των μαχών. Πρέπει να φάει, να κοιμηθεί, να ρίξει και κανένα πούτσο, πως αλλιώς θα συνεχίσει τον πόλεμο.
Τα έπη συνεχίζονται με το The Astonishing End και το Tonight. H φωνή του Gloryhammerά Μιχάλη, παίρνει πιο σκοτεινές αποχρώσεις δίνοντας μία απολαυστική θεατρικότητα, με φρέσκιες ιδέες και ευανάγνωστα ριφ. Καμία σχέση με Manowar και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό. Στιχουργικά κάπως τους μνημονεύουν, με κάτι επαναλαμβόμενα "heart of steel" και τις υπόλοιπες 10-15 λέξεις που συγκροτούν την ύστερη Manowar δισκογραφία.
Το κλείσιμο του άλμπουμ γίνεται σε δύο μέρη. Αρχικά με το υπερέπος Crawling Among Shadows, ένα σπονδυλωτό πανέμορφο τραγούδι, full δύναμη και τεχνική. Δεύτερο μέρος αποτελεί το Beyond Darkness, μία απαγγελία από την ... με τη συνοδεία μουσικής, φουλ επηρεασμένης από soundtrack Diablo II. Εξαιρετικό αποτέλεσμα που κλείνει με ιδεατό τρόπο μία τόσο σημαντική καλλιτεχνική δημιουργία.
Μπόνους η ακουστική εκτέλεση του Angel, για να χωνέψουμε την υψηλή ποιότητα της συγκεκριμένης μπαλάντας και πόσο επιβεβλημένη είναι η παρουσία τέτοιων κομματιών σε κάθε άλμπουμ μελωδικού metal.
No comments:
Post a Comment