Εκεί στις νορδικές (ή όπως στον πούτσο μεταφράζεται το Nordic) χώρες, τα metal συγκροτήματα που θα πάνε τη μουσική μερικά βήματα παραπέρα, έχουν έναν κανόνα. Θα πρέπει να ξεκινήσουν ως death metal μπάντα.
Κι όχι φλώρικο αμερικάνικο death, φάση "παίζουμε thrash χώνοντας που και που κανένα τρίτονο, βόθρος φωνητικά κι ιστορίες για ζόμπια". Εδώ μιλάμε για βόθρικο, βαρύ κι ασήκωτο death, μπουκωμένο, σάπιο, χαοτικό, σε σημείο που τίποτε δεν έχει πια νόημα.
Άπειρα παραδείγματα, Therion, Sentenced, Amorphis, Nocturnal Rites ακόμη κι o ηγέτης των Hammerfall, Oscar Dronjak, για εκεί το πήγαινε αρχικά.
Κοινή συνισταμένη, η ποιότητα, το όραμα κι η δημιουργική ομορφιά που είναι απόλυτα ερωτεύσιμη στον σκοτεινό βούρκο του death. Οι έφηβοι Rechberger, Holopainen μας γάμησαν τα μυαλά με το Privilege of Evil, ένα από τα καλύτερα EP της παγκόσμιας μεταλλικής ιστορίας.
Άλμπουμ που το φορμάτ επιβάλλεται να είναι βινύλλιο.
No comments:
Post a Comment