Σε κάθε μπάντα έρχεται η στιγμή που θέλει κάπως να διαφοροποιηθεί από τον κλασσικό της ήχο, να πειραματιστεί και να δοκιμάσει πράγματα πέρα από αυτό που έχει συνηθίσει τους οπαδούς της. Πάντα θα υπάρχουν αρνητικές αντιδράσεις σε ένα τέτοιο εγχείρημα, γιατί η κάθε αλλαγή πάντα τρομάζει τους οπισθοδρομικούς, αλλά ο πανδαμάτωρ χρόνος δικαιώνει (κάποιες φορές) τον τολμηρό δημιουργό.
Στην περίπτωση του Infected που οι Hammerfall γυρίσαν το μπριζολάκι από την άλλη, δεν ισχύει τίποτε από τα παραπάνω. Ούτε πειραματίστηκαν (όπως οι ίδιοι ήθελαν να μας πείσουν) ούτε τίποτε. Απλά κυκλοφορήσαν έναν άθλιο άλμπουμ που κάπως έπρεπε να το πλασάρουν κι έπαιξαν το χαρτί του alternative. Τρίχες, μπούρδες, δεν έπεισαν ούτε τον τελευταίο βαμμένο οπαδό τους. Το Infected είναι το άλμπουμ που δεν έπρεπε να κυκλοφορήσουν ποτέ, σπιλώνει την τεράστια ιστορία της μπαντάρας που μας έχει χαρίσει τόσες απίστευτες στιγμές.
Πέρα από τα υπερμέτρια κομμάτια που μετα βίας ακούγονται, ήθελα να ήξερα, το One More Time και το I Refuse, οι Michael/Dronjak/Norgren που μοιράζονται την παραγωγή, τα άκουσαν ποτέ ολοκληρωμένα; Κι αν ναι, πραγματικά είπαν "ok, τα βάζουμε στο δίσκο", όλα μια χαρά;
Κι όλο αυτό το zombie concept με το Patient Zero, το οποίο έχει να κάνει μόνο με το εναρκτήριο κομμάτι (θα περίμενε κανείς κάποιο concept ή κάτι παρόμοιο), μία τεράστια απάτη μήπως ψαρώσει κανένας fan του Walking Dead.
Κρίμα και πάλι κρίμα για τους HammerFall, μία μπάντα που έχει πολεμηθεί όσο κανείς άλλος για τους λάθος λόγους, να δίνει πατήματα για hate ακόμη κι από τους loyal πολέμαρχους της Σφύρας.
No comments:
Post a Comment