Northwind - History (2020)

 To Σαλονικιώτικο θρυλικό heavy metal συγκρότημα το 1987 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Mythology, 30 χρόνια αργότερα έγραψαν το History. Ακολουθούν σύντομα τα Φυσική, Χημεία και Βιολογία. Αλγεβρα δεν θα βγάλουν τoυς πρόλαβε ο Leif Edling. Πέρα από τις μπουρδολογίες μου, το History είναι ένα πολύ δυνατό comeback, σε μία ιστορική μπάντα που πιο πολύ τους έχω γνωρίσει μέσα από ατελείωτα αφιερώματα σε fanzines και περιοδικά, παρά από την ίδια τους τη μουσική.

Οι Northwind είναι από τις μπάντες που παίζουν χαρακτηριστικό Greek Heavy Metal και δεν αναφέρομαι στην (greeklish) χροιά της φωνής του Δημοσθένη Δοβα (η οποία δεν είναι για σεμινάριο αλλά στο άλμπουμ ταιριάζει γάντι). Οι κιθάρες, τα ριφ, οι χαρντ/χέβι μελωδίες που διέπουν τα κομμάτια τους φωνάζει Ελληνική κουλτούρα και παράδοση. Το History από το πρώτα δευτερόλεπτα του Wooden Walls, φέρνει 80ίλα, μπλου τζινς, χαίτη, Πάνο Μιχαλόπουλο και μυρωδιά βρώμικου έξω από την Τούμπα στο ντέρμπι ΠΑΟΚ-Άρης. Το χιτ του άλμπουμ, King Alexander the Third περιλαμβάνει όλο αυτόν τον μουσικό χαρακτήρα στο πιο έντονο.

Πιστεύω ότι τέτοια άλμπουμ χτίζουν και διατηρούν την μουσική ταυτότητα της heavy metal σκηνής μίας χώρας, γεγονός που δίνει χαρά στους γηγενείς οπαδούς που ταυτίζονται ένα κλικ παραπάνω με τον δίσκο. Το History το απολαμβάνω απόλυτα γιατί πέρα από έναν πολύ καλό σύγχρονο μουσικό άλμπουμ μου βγάζει μία γλυκιά νοσταλγία που δίνει added value στην εμπειρία της ακρόασης.

History είναι ο τίτλος, οι στίχοι καταπιάνονται με ιστορικά γεγονότα της Αρχαίας Ελλάδας και της Ελληνιστικής Περιόδου, όχι κάτι το πολύ ιδιαίτερο αλλά εξυπηρετούν το σκοπό τους. Το υπέροχο εξώφυλλο παρμένο από τον πίνακα του Jean-Leon Gerome με Διογένη στο πιθάρι να ρυθμίζει το φανάρι του (για να πάει να σταλκάρει ζευγαράκια στην παραλία Θεσσαλονίκης - και καλά "άνθρωπο ζητώ"...). 

Αυτός ο Gerome παίζει να μην έδωσε προσοχή στον βίο του Διογένη, δεδομένο ότι τον έχει σχεδιάσει λες και βγήκε από το γυμναστήριο, τούμπανο στους δικέφαλους και τα six pack. Μιλάμε για τον μεγαλύτερο τεμπελχανά της ανθρώπινης ιστορίας που πέταγε δύο τρία ψαγμένα τσιτάτα μήπως ψαρώσει κανένα εναλλακτικό γκομενάκι και περάσει με παρέα τη νύχτα στο πιθάρι. Το The Dog πάντως που είναι βασισμένο στον κυνικό φιλόσοφο είναι και γαμώ τα κομμάτια.